Πέντε τραγούδια σε στίχους της Βαρβάρας Τσιμπούλη

Η ζωή μου ένα δεντράκι που πεθαίνει στην Αθήνα.
Σε περίμενα για να 'ρθεις, μέρα μέρα, μήνα μήνα
μέρα μέρα, μήνα μήνα.
Μες στην έρημο νεράκι ήσουνα όταν σε βρήκα
και γυρίζαμε τον κόσμο χέρι χέρι, νύχτα νύχτα
χέρι χέρι, νύχτα νύχτα.

Ο παράδεισος δεν είναι μοναχά για τα πουλιά.
Χρόνια έψαχνα και βρήκα τη δική σου, τη δική σου
τη δική σου αγκαλιά.

Η ζωή μου ένα δεντράκι που πεθαίνει στην Αθήνα.
Σε περίμενα για να 'ρθεις, μέρα μέρα, μήνα μήνα
μέρα μέρα, μήνα μήνα.
Η ζωή μου φεγγαράκι που του κρύβουν την Αθήνα.
Σε περίμενα για να 'ρθεις, μέρα μέρα, νύχτα νύχτα
μέρα μέρα, νύχτα νύχτα.

Μην είδες σαν ερχόσουνα
τον γελαστό τον Μάη
και σε κλαράκι Πασχαλιάς
πουλί να κελαηδάει

Πάει καιρός που καρτερώ
κι όλο ρωτά η καρδιά μου
γιατί αργεί η άνοιξη
να μπει στην ερημιά μου.

Μην λησμονήσεις σαν θα δεις
στον δρόμο τον Απρίλη
πες του λιγάκι ουρανό
να κόψει να μου στείλει.

Ποιος δρόμος σ’ έφερε μπροστά μου
να τον γεμίσω γιασεμί,
να τον φυτέψω κυπαρίσσι,
να τόνε στρώσω με χαλί.

Χαμένος ήμουνα διαβάτης,
δεν είχα πέτρα να σταθώ.
Κι ήρθες μ’ ολάνοιχτα τα χέρια
για να με μάθεις ν’ αγαπώ.

Ποια μέρα σ’ έφερε μπροστά μου
να τηνε κάνω Κυριακή,
να της ανάβω το καντήλι,
να τη γιορτάζω σαν γιορτή.

Χωρίς δεκάρα πώς θα παντρευτούμε Μανωλιό μου,
πώς θα βάλουμε στεφάνι στον Αϊ Γιάννη.
Χωρίς δεκάρα πώς θα παντρευτούμε Μανωλιό μου,
πώς θα βάλουμε στεφάνι στον Αϊ Γιάννη.

Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ’ αντέξω μ’ άλλον θα τα μπλέξω.
Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ’ αντέξω μ’ άλλον θα τα μπλέξω.

Χωρίς δεκάρα τι θα μαγειρεύω Μανωλιό μου,
με αγάπη ποιος περνάει όταν πεινάει.
Χωρίς δεκάρα τι θα μαγειρεύω Μανωλιό μου,
με αγάπη ποιος περνάει όταν πεινάει.

Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ’ αντέξω μ’ άλλον θα τα μπλέξω.
Δύο χρόνια το καημένο με 'χεις αρραβωνιασμένο,
τρίτο δε θ’ αντέξω μ’ άλλον θα τα μπλέξω.

Δύο χρόνια....

Πόσα σου πήρ’ ο ουρανός,
πόσα φλουριά ασημένια,
γι’ αυτά τα άστρα που φοράς
στα μάτια τα μελένια;

Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;

Πόσα σου πήρε η άνοιξη,
πόσα το καλοκαίρι,
και σου ’δωσαν τον ήλιο τους
για να κρατάς στο χέρι;

Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;
Κι εγώ για την αγάπη σου
τι θες να σου πληρώσω;
Πόσες καρδιές, αγόρι μου,
να βρω και να σου δώσω;