21 Ιανουαρίου, Παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς σήμερα κι εμείς αναπολούμε την ευεργετική της δύναμη, καθώς λιγόστεψαν οι αγκαλιές στη ζωή μας. Θα δούμε κάποια ποιήματα για το δώρο αυτό της ζωής που ύμνησαν οι ποιητές!
Το σπάνιο δώρο-ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
Καινούργιες θεωρίες.
Τα μωρά δεν πρέπει να τ’ αφήνετε να κλαίνε.
Αμέσως να τα παίρνετε αγκαλιά. Αλλιώς
υπόκειται σε πρόωρη ανάπτυξη
το αίσθημα εγκατάλειψης ενηλικιώνεται
αφύσικα το παιδικό τους τραύμα
βγάζει δόντια μαλλιά νύχια γαμψά μαχαίρια.
Για τους μεγάλους, ούτως είπείν τούς γέροντες
-ό,τι δεν είναι άνοιξη είναι γερόντιο πια-
ισχύουν πάντα οι παμπάλαιες άπόψεις.
Ποτέ αγκαλιά. Αφήστε τους να σκάσουνε στο κλάμα
μέχρι να τους κοπεί η άνάσα
δυναμώνουν έτσι τα αποσιωπητικά τους.
Ας κλαινε οι μεγάλοι. Δεν έχει αγκαλιά.
Γεμίστε μοναχά το μπιμπερό τους
με άγλυκην υπόσχεση -δέν κάνει να παχαίνουν
οι στερήσεις- πως θα `ρθει μία και καλή
να τους επικοιμήσει λιπόσαρκα
η αγκαλιά της μάνας τους.
Βάλτε κοντά τους το μηχάνημα εκείνο
που καταγράφει τους θορύβους τού μωρού
ώστε ν’ ακούτε από μακριά
αν είναι ρυθμικά μοναχική η αναπνοή τους.
Ποτέ μη γελαστείτε να τους πάρετε αγκαλιά.
Τυλίγονται άγρια
γύρω απ’ τον σπάνιο λαιμό αυτού του δώρου,
θα σας πνίξουν.
Τίποτα. Όταν σας ζητάνε αγκαλιά
μολών λαβέ, μωρό μου, μολών λαβέ να απαντάτε.
Πηγή:https://www.stixoi.info
Αγκάλιασε τη μοναξιά-ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ
Ἀγκάλιασε τὴ μοναξιὰ
Τὴν παρθένα ἀπὸ ἀνθρώπινη χάρη
Ἀπὸ ἐρωτικὴ ἀγαλλίαση
Πάτησε ἀμέσως μιὰ πράσινη θέα
Λήθη στὰ πυκνὰ σκοτάδια
Τῆς καλοκαιριάτικης λίμνης
Τιμωρία τῆς μολυσμένης ἡμέρας
Μύριζε πάχνη καὶ χλόη
Ἄνεμο καὶ βροχὴ
Ὅπως τὰ φύλλα καὶ τ’ ἄνθια
Τῆς ζωῆς καὶ τοῦ χρόνου
ὁ οὐρανὸς νοτίζει
Τὸ γλήγορο βλέμμα
(Τὸ βλέμμα ἢ τὸ σῶμα;)
Σώπασε τὸ φίδι.
Σαν αγκαλιά-ΕΛΕΝΗ ΑΡΤΕΜΙΟΥ-ΦΩΤΙΑΔΟΥ
Αν θα σηκώσεις τελικά
ψηλά τα χέρια
προσπάθησε
να έχεις τους αγκώνες λυγισμένους
για να μη φαίνεται η στάση σου σαν παράδοση
μα σαν αιώνια αγκαλιά προς το αδύνατο
Πηγή:https://www.stixoi.info
Μια αγκαλιά δεν είναι μόνο κορμί- ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
Μια αγκαλιά δεν είναι μόνο κορμί.
Παλτό κουμπωτό είναι
που σε αποκοιμίζει και σε ξαγρυπνάει.
Μια αγκαλιά δεν είναι μόνο κορμί.
Γέφυρα είναι που ζεσταίνει και σκεπάζει.
Δημητριακό φιλί που χαμηλώνει και ανεβαίνει.
Λυχνάρι που φέγγει αλλού με άλλο χρώμα.
Μια αγκαλιά δεν είναι μόνο κορμί.
Τζάκι είναι. Καίει τις νύχτες.
Αγκαλιά.
Κανένας δε σε χόρτασε.
Πηγή: Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2020
Θέλω-ΟΛΓΑ ΑΧΕΙΜΑΣΤΟΥ
Θέλω να είσαι στη ζωή μου μια κλωστή,
που θα μου πλέξει ένα κόκκινο πουλόβερ.
Να μ'αγκαλιάζει σ'όλο το κορμί.
Κι εκεί που είναι η καρδιά,να επιταχύνει,
σαν πανίσχυρο landsrover.
Θέλω να είσαι η αγκαλιά του πρωινού
και το φιλί σου ναν'ο γλυκός καφές μου.
Το χάδι σου ν'αγγίζει το κορμί και να σου λέω:
θέλω να ακούω,πες μου πάλι,πες μου
Πηγή: Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2020
Κύκλωσέ με-ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΟΥΜΑΝΙΔΟΥ
Τα όνειρά μου
σε αδράνεια παντοτινή
χρόνιζαν.
Χειμέριος,άληκτος ύπνος.
Η έλευσή σου τα ζωντάνεψε.
Με τα δυο μου χέρια
"ξέθαψα" το χαμόγελό μου
και ξαναγεννήθηκα,
σπόρος του καλού,
στο τώρα σαν
από πάντα.
Ξύπνησες όλες τις αισθήσεις μου
δίχως διαχωριστικές γραμμές
και περιθώρια
σ'αγγίζω.
Ανάμεσά μας και γύρω μας
σε κύκλους κυλά η ζωή
σε κύκλους μεταμφιεσμένους
αγκαλιές τρισδιάστατες.
Γόνιμες αγκαλιές.
Κοίτα με
κύκλωσέ με.
Απ'τον πυρήνα της καρδιάς σου
νιώθω το χάδι σου
κι ο κύκλος απλώνεται...
Ξαναγεννήθηκα!
Πηγή: Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2020
Απλά έλα-ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ
Νύχτα...
μια καταιγίδα που επέρασε
μια ανάσα της που παραμένει
ήχοι νερένιοι μες στα βελούδα της
αέρα αναστεναγμός
κι η υγρασία να απαιτεί το χώρο...
έλα να περπατήσουμε
να βραχούμε να ανατριχιάσουμε
να κρυώσει η σάρκα
αγκαλιά ν'αναζητήσει..
έλα να σε βρέξω
έλα να σε στεγνώσω
δώσε μου τα υγροπαγωμένα χέρια σου
να τα ζεστάνω...
σαν άρωμα απλώνεται η θέρμη μου
κρυφά κι αδάμαστη
έλα... κι ας βρέχει πάνω μας
ζεστή θα σε κρατήσω...
έλα.
Πηγή: Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2020
Μια αγκαλιά-ΑΘΗΝΑ ΜΕΛΗ
Μια αγκαλιά λίγων δευτερολέπτων αρκεί
Μια αγκαλιά χωρίς συνέχεια
μια αγκαλιά αμετάβλητη
κίνηση μεταβλητή
Εισπνέοντας του άλλου
το μοναδικό του είναι
το άρωμα του το καθοριστικό
με όλα του τα κύτταρα τα αιθερικά
Σε μια στιγμή
στον χρόνο τον απρόβλεπτο
να συγχρονίζεσαι
με τη δική του
να τρέχεις
πάνω στου φωτός του
τις αστρικές ιχνοδεσμίδες
με του γαλαξία την ταχύτητα την παραπλανητική
εγκάρσια στο ηλιακό το σύστημα
δεμένος στων εγκεφάλων τις επισυνάψεις
Βιοχημικές εκκρίσεις
ορμόνες στης περιχαρακωμένης σιωπής το σχήμα
να συμβάλλουν
σε μιας ένωσης μετέωρης των δύο
Περιγράμματα όντων ξεχωριστών
αυτοπροσδιορισμοί να γίνονται
δίαυλος τα χέρια
όσμωση των ουσιών
να περικλείουν το υπάρχω
Μια αγκαλιά
συγκοινωνούν αποστακτήριο ψυχής
συγχρονισμένη αναπνοή
στη διαιώνιση της ύπαρξης
Πηγή:https://www.fractalart.gr
Κι αν-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΛΛΙΩΡΑ
Κι αν έρθεις να μ'αγκαλιάσεις σφιχτά,
θα μείνω ακίνητη,δεν θ'αντιδράσω.
Σαν έκπληκτη και ξαφνιασμένη θα σταθώ.
Μέσα μου όμως,ο εαυτός μου
Θα πανηγυρίζει τρελά που επιτέλους ήρθες...
Κι αν σκύψεις και αγγίξεις τα χείλη μου,
θα κλείσω τα μάτια
να νιώσω τη γεύση των χειλιών σου.
Θα κάνω πως δεν το περίμενα,
κι ας προσευχόμουν να με φιλήσεις...
Κι αν ψιθυρίσεις γλυκά όρκους αγάπης,
ε,τότε και μόνο αγάπη μου
θα σου φανερώσω τον έρωτά μου...
Πηγή: Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2020
Ἡ ἀγκαλιά-ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΝΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ
-Ἔρχεται, ἔρχεται, πᾶμε γρήγορα μαμά,
δεν ἔχει ἔλεος αὐτή,
ἔχει μόνο τὴν μαύρη καρδιά τους,
μᾶς κυκλώνει μαμά,
μᾶς ἀγγίζει, κρύψε μὲ μαμά.
-Ἐδώ, ἐδῶ στην ἀγκαλιά μου, ἐδῶ νὰ κουρνιάσεις
δεν ἔχει μέρος πιο ἀσφαλές για σένα, παιδί μου,
ἐδῶ δίπλα στὴν καρδιά μου
ἐδῶ Παναγιά μου, μάνα εἶσαι κι σύ,
κι δὲν θα μᾶς βρεῖ ἡ ἀπονιά τους,
φωτιά, φωτιά κατάρα θὰ γίνουμε παιδί μου,
στὴν φωτιά τους.
-Φοβάμαι μαμά, φοβάμαι πολύ κράτα με,
σφίξε με.
-Μη, μη μοῦ φοβάσαι μονάκριβό μου,
κοιμήσου ἄγγελέ μου
κανείς δὲν θὰ σὲ πάρει ἀπό μένα,
οὔτε ὁ θάνατος….
Κι το ρολόι ἔδειχνε, κι ὁ χρόνος πάγωσε,
Μάτι, Ἀττικῆς 24/7/2018.
Οδυσσέας Νασιόπουλος
Τρίκαλα
28/7/2020
Πηγή: Δημοσίευση στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ:29-7-2020 https://ennepe-moussa.gr
Φίλησέ με,αγκάλιασέ με-ΟΤΟΝ ΖΟΥΠΑΝΤΣΙΤΣ
Φίλησέ με,αγκάλιασέ με
όσο δυνατά μπορείς
-δες ο άνεμος πως παίρνει τα κλαδιά-
πάνω στη ζεστή σου την καρδιά
αλυσόδεσέ με,να χαρείς!
Απ'την αγκαλιά σου να'ναι
αδύνατο να φύγω προς την καταχνιά
σαν πουλιά που φεύγουν φθινοπωρινά
κρύψε με στον κόρφο σου
Κρύψε με βαθιά!
Μάγισσά μου,ας με σκεπάσουν
τ'άσπρα μπράτσα σου τα δυο,
κρύψε μ'έτσι να μεθύσω
-ω αδερφέ μου μες στον τάφο συ το σκοτεινό-
σκέπασέ με, για να ζήσω.
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη Παπά
Πηγή: Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά,Εκδόσεις Διόσκουροι
Αγκάλιασε το σκοτάδι-ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ
Ο σάλος είναι ο θεός
η τρέλα είναι ο θεός
όταν ζεις μονίμως ήρεμα
ζεις μονίμως το θάνατο.
η αγωνία μπορεί να σκοτώσει
ή
η αγωνία μπορεί να κρατήσει το βάρος της ζωής
αλλά η ηρεμία είναι πάντα τρομακτική
η ηρεμία είναι ό,τι χειρότερο
να περπατάς
να μιλάς
να χαμογελάς,
να φαίνεται ότι είσαι.
μην ξεχνάς τα πεζοδρόμια
τις πόρνες,
την προδοσία,
το σκουλήκι μέσα στο μήλο,
τα μπαρ, τις φυλακές,
τις αυτοκτονίες των εραστών.
εδώ στην Αμερική
έχουμε δολοφονήσει έναν πρόεδρο και τον αδερφό του,
ένας άλλος πρόεδρος παραιτήθηκε από τη θέση του.
οι άνθρωποι που πιστεύουν στην πολιτική
είναι σαν τους ανθρώπους που πιστεύουν στο θεό¨
είναι κάτι αποτυχημένοι που έχουν έφεση
στα ασήμαντα.
δεν υπάρχει θεός
δεν υπάρχει πολιτική
δεν υπάρχει ηρεμία
δεν υπάρχει έρωτας
δεν υπάρχει έλεγχος
δεν υπάρχει σχέδιο
μείνε μακριά από το θεό
παράμεινε ενοχλημένος
γλίστρα.
Πηγή: https://www.stixoi.info
