Σαν σήμερα,στις 8 Δεκεμβρίου 1917,φεύγει ο Κύπριος ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης. Θα δούμε το ποίημα "9 Ιουλίου 1821". Θέμα του είναι η θανάτωση από τους Τούρκους του αρχιεπισκόπου Κυπριανού και άλλων κληρικών,στις 9 Ιουλίου 1821,ως αντίποινα για τη βοήθειά τους στην Ελλάδα της επανάστασης. Η αρχή του ποιήματος είναι ένας υποτιθέμενος διάλογος του αρχιεπισκόπου Κυπριανού και του Μουσελίμ αγά.
9 Ιουλίου 1821 (απόσπασμα)-ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Έχω στον νου μου,πίσκοπε,να σφάξω,να γκρεμίσω,
τζ'αν ημπορώ που τους ρωμιούς την Τζιύπρον να παστρέψω
τζ'ακόμα αν ημπόρεια τον κόσμον να γυρίσω
έθεν να σφάξω τους ρωμιούς,ψυσσιήν να μεν αφήσω.
-Η ρωμιοσύνη εν φυλή συνώτζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν ευρέθηκεν για να την ηξηλείψει
κανένας,γιατί σσιέπει την 'που τάψη ο θεός μου.
Η ρωμιοσύνη εν να χαθεί,όντας ο κόσμος λείψει.
Σφάξε μας ούλους τζ'ας γενεί το γαίμαμ μας αυλάτζιν,
κάμε τον κόσμον ματζιελειόν και τους ρωμιούς τραούλια,
αμμά 'ξερε πως ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν
τριγύρου του πετάσσονται τρακόσια παραπούλια.
Το νιν αντάν να τρω την γην,τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται...
Γλωσσάρι
ψυσσιή: ψυχή
μεν: μην
συνώτζιαιρη: καλύτερη
σσιέται: σκέπει
τάψη: τα ύψη
αυλάτζιν: αυλάκι
ματζιελειόν: μακελειό
τραούλια: τραγιά
καβάτζιν: κλαριά
παραπούλια: βλαστάρια
'νιν: υνί
θερκέται: νομίζει
τζιείνον: εκείνο
Πηγή: Ανθολογία Περάνθη,Έκδοση 1979
