Σαν σήμερα, το 1973, οι ΗΠΑ και το Βιετνάμ υπογράφουν συνθήκη ειρήνης. Ένα αντιπολεμικό κι ελπιδοφόρο μήνυμα φέρνει το ποίημα "Όταν νικήσουμε τον πόλεμο" του Στέλιου Γεράνη!
Όταν νικήσουμε τον πόλεμο - ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΕΡΑΝΗΣ
Τα ματωμένα μας κράνη
θα φυτρώσουν λεμονανθούς και χρυσά στάχια
και το λαμπρό μας σύνταγμα θα βρει την αποστολή του
μέσα στους άοπλους δραγάτες της Ειρήνης…
Όταν, μητερούλα, νικήσουμε τον πόλεμο
δε θάμαστε και πάλι οι νεκροί
που έσκυψαν πάνω στον τάφο του αδερφού
ν’ αλλάξουν τις αλυσσίδες.
Όταν νικήσουμε τον πόλεμο
θα σκάει ο ήλιος κάθε αυγή στο προσκεφάλι μας
όπως το ρόδι
στο πρώτο σκαλοπάτι της πρωτοχρονιάς.
Στο καμμένο χωριό μας
θα γυρίσουν οι εξόριστοι Θεοί
και θα τους ράψουν οι κοπέλλες μας
τον ήλιο στην καρδιά τους…
Όταν έρθει το μήνυμα της Ειρήνης
σε μας, που τώρα κατεβαίνουμε μιαν άβυσσο
θα ξαναστηλώσουμε τα γκρεμισμένα δοκάρια του σπιτιού μας
που έπεσαν ένα βράδι
πάνω στην άρρωστη καρδιά του πατέρα…
Όταν, μητερούλα, νικήσουμε τον πόλεμο
θα λυώσουν τα ψηλά παγόβουνα
και θα σπείρουμε τα πιο χέρσα χωράφια.
Οι καρδιές μας θα πάψουν να τρέφονται
με λείψανα της νύχτας
κ’ η ροζιασμένη παλάμη μας
θα χαρεί ένα ζεστό ψωμί
χωρίς να περάσει στα χείλη ένα σιδερένιο χαλκά
χωρίς να φορέσει ένα σύννεφο στα μάτια
χωρίς να δεχτεί ένα ψεύτικο χάδι.
Όταν έρθει το μήνυμα της Αγάπης
σε μας, που τώρα κατεβαίνουμε μιαν άβυσσο
θα χυμήξει ένα ξανθό μελίσσι
απ’ τις ζεστές κερήθρες της αυγής
και θα πάρουμε στα χέρια μας
το σβησμένο πυρσό της ελευθερίας
να τον ανάψουμε στην πλατεία του χωριού μας.
Θα ντύσουμε όλους τους γυμνούς μ’ ένα καινούριο έρωτα
και θα τους μάθουμε να τραγουδάν.
Να τραγουδάν και να χορεύουν σαν τα μικρά παιδιά το καλοκαίρι
γύρω απ’ τις φωτιές τ’ Άη – Γιάννη!…
