Σαν σήμερα, στις 12 Σεπτεμβρίου 2019 έφυγε ο Νάνος Βαλαωρίτης. Θα θυμηθούμε το ποίημά του "Τι ωραία,τι όμορφη ζωή"!
Τι ωραία,τι όμορφη ζωή-ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ
Τρία πουλάκια κάθονται
Σε μια στήλη άλατος
Και βλέπουν ό,τι γίνεται
Πανταχού στον Κόσμο κάθε μέρα
Σε μια πεδιάδα σκονισμένη βλέπουν
Δυο καβαλάρηδες ν'απομακρύνονται
Σ'ένα άλογο ισχνό ένας ψηλός ξερακιανός
Κοντόχοντρος ο άλλος σ' ένα γάιδαρο αργό
Στις χιονισμένες στέπες της Ασίας
Μογγόλοι καβαλάρηδες ορμάνε να
Καταλάβουνε με το σπαθί μια πολιτεία
Σφάζοντας αλύπητα δεξιά κι αριστερά
Βλέπω μια γυναίκα που διαβάζει
Ρομάντσα αισθηματικά και αναστενάζει
Ονειρεύεται κοιτάζοντας μέσα από το τζάμι
Κι αναρωτιέται αν η ζωή της έφυγε χαράμι.
Ο καιρός συννεφιασμένος βροχερός
Η ορατότητα πολύ περιορισμένη
Μοιάζει λίγο ανήσυχη κι εκνευρισμένη
Τον εραστή που πρόπερσι έχασε αναμένει
Σηκώνεται από τον καναπέ τεντώνεται
Τη βυσσινιά της ρόμπα ξεκουμπώνει
-Που φοράει τα βράδια-είναι γυμνή
Αποκάτω και ρίγησε σαν να κρυώνει
Έξω ο καιρός αστράφτει και βροντάει
Μες στο σπίτι κάποιος κάθεται και βήχει
Κάτι ακατανόητο μες στο βιβλίο θα τύχει
Ένα σημάδι σκοτεινό μια κουρασμένη αυγή
Κι η πλοκή αλλάζει ξαφνικά και αντίκρυ
Κάτι φανερώνεται σε κείνον που κοιτάζει
Απ'το παράθυρο και βλέπει τώρα ένα θέαμα
Που ως τότε κανείς δεν το είχε ξαναδεί
Ένας ιπτάμενος δίσκος κατεβαίνει
Σ'ένα ξάγναντο στο δάσος
Κι ένα πράσινο ανθρωπάκι βγαίνει
Φωτίζοντας τα δέντρα μπροστά του
Νευριασμένος κλείνει το βιβλίο βιαστικά
Τον Κήπο με το Μαγικό Κουτί μ'εκείνη μέσα
Που μια σελίδα πριν την είδε ξαπλωμένη
Επάνω σ'έναν καναπέ μισοντυμένη
Κι αναρωτιέται ποιοι να'ναι Εκείνοι
Που προχωρούν σαν ανεμοπαρμένοι
Αντικρίζοντας ένα τοπίο γυμνό
Με μάτια ορθάνοιχτα κι υπνωτισμένα
Ο καιρός συννεφιασμένος βλοσυρός
Τι ωραία, τι παράξενη ζωή.
Πηγή: "Μια αλφάβητος κωφαλάλων",Εκδόσεις Άγκυρα 2003
