Σαν σήμερα, στις 26 Ιουλίου 1976 αποδήμησε ο ποιητής κι ακαδημαϊκός Τάκης Παπατσώνης. Θα θυμηθούμε το ποίημά του "Τα καπηλειά"!
Τα καπηλειά-ΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ
Κόντυνε η μέρα στη ροή του χρόνου΄ και απελπιστικά
μηκύνθη η νύχτα. και ο χιονιάς είναι τραχύς και παγερός΄
η προσμονή τέλος δεν έχει΄ ολισθηρός ο δρόμος.
Ήρθε καιρός η απογραφή του Καίσαρος Αυγούστου
να ξαναγίνει΄ οι κάτοικοι να διοριστούν καταλεπτώς.
Δια τόση μετακίνηση άτυχη, βέβαια είναι η στιγμή.
Ταλαιπωρία του οδοιπόρου, όταν ιδίως νυχτοστρατεί.
Κόβει το σκότος της νυχτός εδώ κι εκεί στις δημοσιές
το τζαμωτό του καπηλείου, θαμπό από λάμπα του λαδιού.
Το λάδι που κατάντησε του Καλού Σαμαρείτη,
αν κρίνω από ήχους των αυλών, που παίζουν οι εταίρες΄
χρυσές δουλειές ανοίξανε με τούτην την απογραφήν.
Οι στρατοκόποι, η κούραση τούς έχει αφανισμένους,
τα χιόνια, η γλύστρα, η παγωνιά. Τους παρασέρνει ο δρόμος
να βρουν λιγάκι ζεστασιά, φωτιά, κρασί, λίγη αγκαλιά.
Και τόσο αδιαφορήσανε στο τι διδάσκει η νύχτα,
στον ψίθυρο που η χουρμαδιά δίδει κάτω από τ' άστρα,
στο βέλασμα μακριά τ' αρνιού και στην κραυγή των πετεινών
που, όταν απάντησαν βοσκούς σ' εκτάσεις θεολογικές
με τα όργανα να ψάχνουνε θεό να βρουν επί της γης,
νεογέννητο, χουχουλιστό, στ' άχυρα σταύλου αγροτικού,
κραιπάλη καθώς είχανε κακοί θνητοί στο σώμα
και κάπνια του καταγωγίου, πήγαν να τους βαρέσουν
σε αντίθεση ως βρεθήκανε στις βλέψεις τους καθένας.
Τι έκαμε αυτός ο Καίσαρας, με τις μετακινήσεις.
Ώθησε τούτους τους θνητούς σε τόσο άτοπες πράξεις.
Και τώρα, φταίστες είτε αθώοι, θα κολαστούνε πάντως.
Θα κολαστεί η αδυναμία εις τα καμώματά τους,
αυτή η κατάρα του θεού, η αβουλία του ανθρώπου.
Πηγή: Εκλογή Β΄
