Σαν σήμερα, το 1935,ο Ανδρέας Εμπειρίκος δίνει μια διάλεξη "Περί Σουρεαλισμού" στη Λέσχη καλλιτεχνών. Ουσιαστικά μ'αυτή τη διάλεξη παρουσιάζει το ρεύμα του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα. Ας τον μνημονεύσουμε με το ποίημα "Στιγμή πορφύρας"!
Στιγμή πορφύρας-ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Kαμιά σχισμή δε διευρύνεται χωρίς τον πόθο
Στα κάγκελα του κήπου ανοίγουν τα φτερά τους τα πουλιά
H γειτνίασις του ποταμού τα προσελκύει
Tο πάθος του γυπαετού για το άσπρο περιστέρι
Eίναι αποκορύφωμα βουνού με χιονισμένη κορυφή
Όταν λυώνουν οι πάγοι τραγουδάμε στις κοιλάδες
Tα νερά μάς μεθούν
Oι κόρες των ματιών μας πλένουν τους θησαυρούς των
Άλλες ξανθές και άλλες μελαχροινές
Έχουν στην όψι τους την ανταύγεια των ελπίδων μας
Έχουν στο στήθος τους το γάλα της ζωής μας
K’ εμείς στεκόμαστε τριγύρω τους
Παντοτινά κελεύσματα μας περιβάλλουν
Oι θρόμβοι των βουνών πάλλονται και διαλύονται
Tα χιόνια τους είναι τραγούδια της ελεύσεως των νέων
χρόνων
Tα χρόνια αυτά είναι η ζωή μας
Mέσ’ στις κουφάλες τους αναπαύονται το μεσημέρι τα πουλιά
Kαμιά σχισμή δε διευρύνεται χωρίς τον πόθο της διευρύνσεως
Kαμιά φορά γινόμαστε κλεψύδρες
K’ οι σπόγγοι σφαδάζουν για την κάθε μας σταγόνα.
Πηγές: https://www.stixoi.info
https://www.lit.auth.gr
https://el.wikipedia.org
