Στις 30 Σεπτεμβρίου 1896 φεύγει από τη ζωή με αυτοκτονία ο Κεφαλονίτης ποιητής κι αγωνιστής Παναγιώτης Πανάς. Ξεχασμένη φωνή της Επτανησιακής σχολής σήμερα, έγραψε πολλά λυρικά και σατιρικά ποιήματα, που τα δημοσίευε κυρίως σε δικές του εφημερίδες. Αγαπούσε το έργο του Σολωμού , ενώ περιφρονούσε την ποίηση του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη για την επίδρασή της από το δημοτικό τραγούδι. Θα δούμε ένα ποίημα που γράφτηκε για να σατιρίσει την τέχνη του ομότεχνού του. "Ποιητική συνταγή"!
Ποιητική συνταγή- ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΣ
Πάρε δυο σύγνεφα· μια λίτρ' αγέρα·
Δροσιάς δυο γράνα και μια φλογέρα·
Τρεις τόννους Πίνδο· τέσσαρους χιόνι·
Μια λίτρ' ανάσασι και ένα αηδόνι,
Δεμάτια τέσσερα δάφνες, μυρτούλες·
Ράσσα· ξεσκλίδια· γύφτους· αυγούλες·
Πέντ' έξη σήμαντρα· γλαν-γλαν καμπόσα·
Χιλιάδα κύματα· Όλυμπο και Όσσα·
Κρεββάτια· γαίματα· σάπια κουφάρια·
Αστροπελέκια· σκύλους και ψάρια.
Ένα ξεφτέρι· δυο πήχες ράμμα·
Καμπόσα δάκρυα μέσα σε γράμμα·
Λαψάνες· λάπατα και καυκαλίδες·
Περικοκλάδι και τσουτσουμίδες.
Δυο δράμια άγρια, σκληρά σκουλήκια·
Βροντές· βορειάδες· ρόδα και φύκια.
Αητό κλωσσούρα· δέκα φλοκάτες·
Δυο ραμπαούνια· μάτια πινιάτες·
Μια νυχτερίδα· μία χελώνα·
Νειόνυφη άνοιξι· προεστό χειμώνα·
Βλαστήμιες άπειρες· σάρκα καμπόση
Και νεκρολούλουδα χορτάτη δόσι.
Αχτίδες· σάββανα και έρμα πλάγια·
Ένα βρυκόλακα· μια κουκουβάγια·
Έναν Αλήπασσα· καντάρι τρέλλα...
'Σε μια θεόχτιστη ρίξ' τα παδέλλα,
Ύστερα, κρούσταλλο ρίξε νεράκι,
Βρυσούλας γέννημα... ή και απ' αυλάκι.
Πέσε τ' ανάσκελα και πίθωσέ τα
'Σ τα έρμα στήθια σου, και βάσταέ τα,
Φύσησε, φύσησε 'ς τα σωθικά σου.
Καμίνι άναψε μες 'ς την καρδιά σου.
Άς την παδέλα να πάρη βράσι,
Μονάχα πρόσεχε να μη σου σπάση.
Ας πάρη μπούρμπουλα μονάχα τρία,
Και είναι έτοιμο μ' επιτυχία
Γιαχνί αθάνατο, ποιητικό...
Κένωσ' το, κένωσ' το ζεστό ζεστό
'Σε αλαβάστρινο σκουτέλι ή πιάτο...
Και πες του κόσμου· «Κόπιασε, φά 'το».
(1868)
Παναγιώτης Πανάς, Έργα αργίας, Εκ του Τυπογραφείου της «Ενώσεως», Εν Αθήναις 1883, σ. 55-56
Πηγές: http://photodentro.edu.gr
& https://manifestolibrary.noblogs.org
