Σαν σήμερα, στις 15 Σεπτεμβρίου 1996 έφυγε ο ποιητής Γ.Θ.Βαφόπουλος. Θα θυμηθούμε το ποίημά του "Ο ποταμός"!
Ο ποταμός-Γ.Θ.ΒΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μεγάλος αυτός ποταμός
δεν είναι
ο ποταμός Βαβυλώνος,που ξέραμε.
Δεν είναι το ρεύμα,
όπου άλλοτε ερχόμασταν
και τα νερά του πληθαίναμε
με σταγόνες πικρίας.
Ο μεγάλος αυτός ποταμός
δεν αποδέχεται
στους κόλπους του δάκρυα.
Αναφομοίωτα, ξένα
επιπολάζουν
όπως σταγόνες λαδιού.
Τώρα, καθώς στην περίσταση αρμόζει,
κάθομαι μόνος στην όχθη,
με το στυγνό προσωπείο της γαλήνης.
Κάθομαι μόνος,
των σιωπηλών ακατίων την παρέλαση
μελετώντας,
κατά μήκος του ρεύματος.
Πλεούμενα οχήματα,
μ'ανεπίστροφο πρόσωπο.
Πορθμεία του θανάτου,
που κουβαλούνε
το τελευταίον,αναλλοίωτο
σχήμα του ανθρώπου.
Στον κινούμενο τούτο καθρέφτη
του εαυτού μου επικάθεται
το είδωλο ακίνητο.
Επιπλέει δίχως σάλεμα,
ενώ κάθε στιγμή μεταλλάσσεται,
συνοδοιπόρος του χρόνου
ως ένα μεγάλο σημείο.
Στης υγρής λεωφόρου τα κράσπεδα
έτοιμος κάθομαι και περιμένω.
Περιμένω τη βάρκα,
που θα ξηλώσει
του εαυτού μου το ακίνητον είδωλο.
Περιμένω το πλοίο,
με το σπασμένο χρονόμετρο,
που θα πάρει αναλλοίωτο
το τελευταίο μου σχήμα.
Πηγή: Το δάπεδο κι άλλα ποιήματα (1949-1951)
