Περπατάμε σε μια από τις τελευταίες Κυριακές του φθινοπώρου με ένα υπέροχο ποίημα του φίλου ποιητή Πάνου Νιαβή. "Ξημέρωμα Φθινοπωρινής Κυριακής", από την ποιητική του συλλογή "Τριγωνομετρία των παθών"!
Ξημέρωμα Φθινοπωρινής Κυριακής-ΠΑΝΟΣ ΝΙΑΒΗΣ
Το δειλό βλέμμα του Ήλιου
διαπέρασε τα πρωινά σύννεφα
νικώντας άλλη μια φορά τα σκοτάδια.
Άγρυπνος μετρούσε αυτούς
που τον θυμούνται κι αυτούς που θυμάται.
Η Adele, από κάπου φώναζε απελπισμένη
Hello,it ' s me...Hello,can you hear me?
Αποδημητικά χρόνια περνούν και πάνε.
Το γαλάζιο της θάλασσας χαμογέλασε αυτάρεσκα.
Η Κυριακή φόρεσε το γιορτινό της πουκάμισο,
κι αυτός ακόμη υπερασπίζεται το κλάμα
των νυχτερινών αισθημάτων του ανυπεράσπιστος...
"Τριγωνομετρία των παθών", Εκδόσεις Μελάνι,2019
