Στις 17 Αυγούστου 1866, γεννήθηκε ο λογοτέχνης Παύλος Νιρβάνας. Θα δούμε ένα συμβολικό του ποίημα με τίτλο "Η τέχνη". Σύμφωνα με τα λεγόμενά του "Ήθελε να παραστήσει, μέσα σε ένα περιβάλλον φτώχειας και ερημιάς, τον ποιητή, που ανασταίνει μπροστά του, με την τέχνη του, το όνειρο μιας Άνοιξης". Αξίζει να σημειωθεί πως το ποίημα αυτό δημοσιεύθηκε ,το 1898, στο πρώτο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού "Τέχνη", όπου έγραφαν λαμπροί λογοτέχνες κι υπέρμαχοι της δημοτικής γλώσσας. Ανάμεσά τους ο Παλαμάς, ο Μαβίλης, ο Θεοτόκης,ο Ψυχάρης,ο Εφταλιώτης, ο Πορφύρας, ο Μαλακάσης, ο Βλαχογιάννης . Το αντίπαλο στρατόπεδο, οι υποστηρικτές της καθαρεύουσας ,αποκαλούσαν τους δημοτικιστές "μαλλιαρούς",το περιοδικό τους "Μαστοροσύνη" και λοιδορούσαν οτιδήποτε κι αν έγραφαν ως δυσνόητο και κατώτερης αισθητικής. Για να δούμε το ποίημα του Παύλου Νιρβάνα "Η τέχνη"!
Η τέχνη -ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ
Τα τζάμια παγωμένα,
μαύρο, σβυστό το τζάκι,
τα τζάμια παγωμένα.
Ψυχομαχάει μια λάμπα
απάνω στο τραπέζι,
ψυχομαχάει μια λάμπα.
Στο ξέστρωτο κρεββάτι
μια γάτα ερημοπαίζει
στο ξέστρωτο κρεββάτι.
Μεσ' την καρδιά του ξύλου
ο σάρακας γκρινιάζει,
μεσ' την καρδιά του ξύλου.
Από τον τοίχο στάζει,
στάζει, δροσιά φαρμάκι
από τον τοίχο στάζει.
Κι' απάνω από την στέγη
μια κουκουβάγια κράζει
και κάτω από την στέγη
αργοξυπνούν δυο μάτια
- ένα τριζόνι τρίζει -
κ' εμπρός στα δυο τα μάτια
μιαν άνοιξη από ρόδα,
ξανοίγεται κι ανθίζει,
μιαν άνοιξη από ρόδα.
