Σαν σήμερα, στις 15 Ιουνίου 1987 μας αποχαιρετά η ποιήτρια Μάτση Χατζηλαζάρου. Θα θυμηθούμε το ποίημά της "Η νύχτα έπεσε στο πέλαγος – για μένα πού είναι η μέρα;..." που υπογράφει ως Μάτση Ανδρέου.
Η νύχτα έπεσε στο πέλαγος – για μένα πού είναι η μέρα;...-ΜΑΤΣΗ ΧΑΤΖΗΛΑΖΑΡΟΥ
Η νύχτα έπεσε στο πέλαγος – για μένα πού είναι η μέρα;
Πού ’ναι οι αχτίδες του ήλιου πάνω στα βλέφαρά μου,
πού ’ναι οι καημοί της σάρκας μου πάνω στην άμμο, πού ’ναι
ο γκιώνης, τα τζιτζίκια, κι οι πέντε μου φωνές;
Αύριο θα σμίξω τα δυο σου σκέλη, μήπως γεννηθεί ένα μικρό
λυπητερό παιδάκι, θα το λένε Ιούς, Μανιούς, ίσως και
Aqua Marina.
Φέρτε μου να γεννήσω όλα τα μωρά της πλάσης, δώστε να
πεθάνω όλους τους θανάτους.
Μερικές χορδές μουσικής φθάνουνε για να τρέξουμε
γυμνοπόδαροι μες στη χλόη του Βορρά, για να μετρήσουμε
όλες τις σταγόνες του σώματός μας και για να πλέξουμε
με το ’να μας χέρι όλες τις ψάθες των ρεμβασμών μας.
"Μάης, Ιούνης και Νοέμβρης",1944
Πηγή: Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα 1944-1985, Εκδόσεις Ίκαρος, 1989
