Στις 14 Σεπτεμβρίου 1925 γεννήθηκε ο ποιητής Σταύρος Βαβούρης. Θα γνωρίσουμε ένα ποίημα δικό του, στο οποίο αναζητά τους αγγέλους στις δυσκολίες της ζωής...
Η ανάγκη των αγγέλων στους πικρούς καιρούς- ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΒΟΥΡΗΣ
Οι Άγγελοι δεν βγήκανε ποτέ απ' το σπίτι τους
μα Άγγελοι, υπάρχουν φυσικά,
-δεν ξέρω- πίσω από τον ουρανό
ή πίσω από τα πράγματα που πιάνουμε
να, λόγου χάριν,
πίσω από τις εικόνες τους στην εκκλησιά
απ' την ανάποδη μεριά
των αιχμηρών καιρών που ζούμε.
Οι Άγγελοι υπάρχουν, ό,τι και να πείτε. Υπάρχουν
κι ο λόγος που, δεν βγήκανε ποτέ απ' τον ουρανό
ή επειδή δεν τους μιλήσατε ποτέ
δεν είναι λόγος να επιμένετε πως δεν υπάρχουν
"και τότε τι να κάνουμε;
Σωπαίνουμε.
Υπάρχει η Μοίρα μας βουβή και σκοτεινή
Σκύβουμε το κεφάλι και σωπαίνουμε".
--------------------------------------------------
Όχι , οι Άγγελοι
δεν βγαίνουνε ποτέ απ'τον ουρανό
μα ο ποιητής
κρατάει μια πέτρα ραγισμένη
μπροστά στην Εκκλησία τις Κυριακές
και τους προσμένει.
Δεν είναι πια παιδί. Είν' Άνθρωπος
κι έχει ανάγκη τους Αγγέλους,
έχει ανάγκη. Πρέπει να βγουν,
και να μιλήσουν οι Άγγελοι
γιατί είν' από καιρό πολύ
που γράφει στο Θεό χωρίς Απάντηση.
Λοιπόν,
αν εξαιρέσουμε τα όνειρα των παιδιών
οι Άγγελοι δεν καταδέχονται ν'αφήσουνε στιγμή τις άρπες τους.
Θάχουν- φαντάζομαι- μι'ανώτερη κι ανέφικτη ψυχή
θάναι λευκοί και θα φορούν λευκά.
Μ'αυτό είν' άσχετο κι αδιάφορο.
Γιατί, αν δεν αποκρίνεται κανείς
στα γράμματα του Ανθρώπου
ούτε ο βασιλιάς ούτε η βασίλισσα
ο Ουρανός
πρέπει να 'χει μιαν απάντηση τουλάχιστον,
Πάντως πρέπει, κάποιος, Φίλοι μου,
Κάποιος πρέπει
να 'χει απάντηση στο γράμμα μου.
Πηγές: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση", Ναυτίλος
& http://cantfus.blogspot.com