Θα δούμε δεκατέσσερα πολύ ενδιαφέροντα μικροποιήματα της Κατερίνας Μήλιου από τις ποιητικές συλλογές "Νύχτες- Έρωτες-Πόνοι" και "Τρεις Ιστορίες χωρίς τέλος ή Τρία"!
Δεκατέσσερα μικροποιήματα
Όταν η ζωή σφίγγει τα δεσμά της
μένει η δημιουργία λύτρωση απ’ τον πόνο
και σπάζει το κεφάλι
σαν από εύθραυστο υλικό
χτύπημα σε μπετόν.
- . -
Κρούονται οι στενωποί του μυαλού διαβάσεις
Άγνωστες οι απαντήσεις
Ατέλειωτα τα ερωτηματικά
Ωχριούν οι γνώσεις και ταράζονται
το βάραθρο μπροστά τους
ο Καιάδας της αχρηστίας
Τίποτα δεν αξίζουν σαν ξεφεύγει η ουσία
κι ούτε καν καφέ παρηγοριάς δεν προσφέρουν.
- . -
Η κατανόηση της αδυναμίας και του ιδανικού
δε σημαίνει κατορθωτό.
- . -
Οι μικροί μας πόνοι
φέρνουν μια γλυκιά ζέστα
Κουβαλάνε στα λεία άσπρα χέρια τους
μια κόκκινη μαγική φλόγα
που μας μαζεύει γύρω τους
ζητώντας την παρηγοριά της λαγνείας τους
να μας κεντρίζουν
με τα μυτερά μακριά σπαθάκια τους
και ν’ ανοίγουν πάνω μας
ολοστρόγγυλες τρύπες
με πάνω τους να κάθεται
μια μοναχική σταγόνα αίμα σαν σε θρόνο περίτρανο.
- . -
Όταν μελαγχολούσε ήταν σαν να γίνονταν μια γκρίζα πηγή
με καθάριο κρύσταλλο νερό, μα γκρι.
Και γκρι πετάγονταν μικρές μικρές σταγόνες
καθώς το νερό πλατσούριζε στις άκρες του.
- . -
Θα ‘θελα να γλυκάνω τον πόνο σου
μα ξύνω τις πληγές σου με λόγια.
- . -
Η κούραση μου ζήτησε λογαριασμό της νύχτας
Δεν είχα τίποτα αληθινό να της προσφέρω,
σ’ όλ’ αυτά που πλήρωσα.
Το σπίτι ερημητήριο να γινόταν
ησυχαστήριο να μαζέψω τις σκορπισμένες μου έγνοιες.
- . -
Κι όμως απόγνωση!!
Δεν ακούς της νύχτας τους ψίθυρους
κι εγώ κοιμάμαι ξεσκίζοντας κομμάτια.
- . -
Φόρτωμα οι ενοχές
κι ο δρόμος ανήφορος
η αθωότητα είναι πάντα εκεί. Παρούσα.
Κρυφογελάει στον πόνο και τον αγκαλιάζει στοργικά
είναι νιος αυτός ακόμα
κι εκείνη έχει ζήσει
αιώνες πριν…..
- . -
Η ησυχία περνά κάθετα στο πετσί
Τα χρώματα διαλύονται στο φως,
αφήνουν μια άσπρη αχνάδα. Εξαγνισμός!
Στη σκιά όλα είναι γκρι.
Η πέτρα φθείρεται στο χρόνο.
Να φέγγει και να σκοτεινιάζει,
μ’ αθάνατες φαίνονται τούτες οι εικόνες.
- . -
Αναδίπλωσαν τα πουλιά
Ξάφνου πέταξαν με κίνηση γοργή
μα ξαναγείραν μαλακά στο χώμα.
Κοιμήθηκαν μ’ ένα μικρό δάκρυ στ’ ακρόματο.
Το πρωί μαζί με τ’ άνοιγμα
κείνο πήρε να σεργιανάει βαθιά στο τέρμα της κόρης.
Η ζωή προχωρούσε και κείνο στο σεργιάνι του
βροχή δότρα χάριζε κι άνθια.
- . -
Ανάερα μέσα από υγρές σταγόνες
έτρεχαν οι μέρες
πηδούσαν πάνω σε
βουνά, πράσινους κάμπους, θάλασσες,
έστεκαν σε
πολιτείες κι ολοφάνερα χνάρια.
Κι όταν ο ήλιος τέντωσε τα κορμιά μας
είχαμε πάρει το δρόμο της επιστροφής.
- . -
Ταξίδι στη νύχτα.
Απομακρύνομαι.
Τα χρώματα τελείωσαν
τ’ άφησα πίσω μου
αν και καμώνομαι πως ονειρεύομαι στις φωτεινές κουκίδες.
- . -
Κοιμήθηκαν τα βότσαλα.
Η άμμος χαϊδεύεται
Γίνεσαι ζωντανός και το σώμα αισθάνεται.
Ποθώ τις γραμμές,
εκείνες που τα δάχτυλα διαβαίνουν και ριγούν.
Πέφτουν τα όνειρα και ζουν σ’ άλλη διάσταση
Πληθαίνει η ζωή και βγαίνει για σεργιάνι.
Ρωτάς τον ουρανό μ’ απάντηση δεν έχεις
Νιώθεις την θάλασσα καλή
και σαν μερεύει το φαρμάκι στο στόμα η αίσθηση
σκύβεις και φιλάς τα κοιμισμένα βότσαλα
“Πούν’ το κορμί σου, το ζεστό, τ’ αγαπημένο!”
Διαβαίνεις τις γραμμές, ρωγμές στο χρόνο
Και κείνες οι νύχτες φορτωμένες, πέφτουν στα πόδια σου
γίνονται κόρες και παιδιά
βγαλμένες σε στιγμές γαλήνης μα και τρόμου.
Γιατί αναρωτιέσαι ακόμα;
Περήφανα τα χρόνια, δίνουν τα δικά τους νοήματα.
(από «Νύχτες-Έρωτες-Πόνοι» εκδ. Τέχνη και Λόγος, 1988 και «Τρεις Ιστορίες χωρίς τέλος ή Τρία» εκδ. Όμβρος, 1986)
Βιογραφικό σημείωμα
Η Κατερίνα Μήλιου γεννήθηκε στην Αυστραλία. Έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Κοζάνη και τα εφηβικά της στην Θεσσαλονίκη, την εποχή που ήκμασαν τα πρώτα μπαράκια, οι μεγάλες νύχτες και οι παρέες μέσα σ’ ένα ερωτικό κλίμα ζωντάνιας πρωτοπόρων καλλιτεχνικών ρευμάτων, πολιτικών και υπαρξιακών προβληματισμών. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση από τα πρώτα εφηβικά της χρόνια. Σπούδασε ψυχολογία, με μεταπτυχιακές σπουδές στην κλινική ψυχολογία, την ψυχολογική αξιολόγηση και την ψυχοθεραπεία ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές «Τρεις Ιστορίες χωρίς Τέλος ή Τρία» Εκδόσεις όμβρος, 1986 και «Νύχτες-Έρωτες-Πόνοι», Εκδόσεις Τέχνη και Λόγος, 1988. Ένα αφήγημα «Η πόλη ήταν μυθική», ιδίας έκδοσης, 2011. Ένα επιστημονικό εγχειρίδιο «Οι Προβλητικές Δοκιμασίες Θεματικής Αντίληψης T.A.T. – C.A.T.», εκδόσεις ΒΗΤΑ, α’ έκδοση 2013, β’ έκδοση 2020. Και ένα ποιητικό ψυχολογικό αφήγημα + 12 δραματικά ψυχικά στιγμιότυπα «Προσοχή στις Παράξενες Νύχτες», εκδόσεις ΒΗΤΑ, 2017. Έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά αρκετά διηγήματα και ποιήματά της. Είναι παντρεμένη, έχει ένα γιο, ζει και εργάζεται στην Αθήνα στο πεδίο της ψυχοθεραπείας και της ψυχολογικής αξιολόγησης και πάντα συμπορεύεται με την τέχνη.
