Σαν σήμερα,στις 28 Δεκεμβρίου 1898 αποδήμησε ο ποιητής και δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βυζάντιος. Θα γνωρίσουμε το ποίημά του "Δάφνη,ρόδον και κυπάρισσος".
Δάφνη,ρόδον και κυπάρισσος-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ
Δάφνη:
Είμαι η δάφνη.Εμέ μόνον
θεωρεί τέρμα των αγώνων
και αμοιβήν απείρων πόνων
ο ήρως και ο ποιητής.
Στέφει ο κλάδος μου ο θάλλων
την κεφαλήν ανδρών μεγάλων΄
συ ο παλαίων,συ ο ψάλλων,
ειπέ,την δάφνην δεν ζητείς;
Ρόδον:
Είμαι το ρόδον το ωραίον,
είμαι το άνθος των ανθέων,
μύρα ευώδη αποπνέον,
ερώσης έμβλημα ψυχής.
Είμαι εικών της ευτυχίας,
μαγεύω τρυφεράς καρδίας,
η κόρη και ο νεανίας
δρέπουν το ρόδον ευτυχείς.
Κυπάρισσος:
Δάφνη και ρόδον,δόξα κι ευτυχία,
έρως και άσμα,είσθε ειρωνεία΄
κ'η τρυφερά κ'η έξοχος καρδία
νεκρούνται μετά στάδιον ευρύ.
Όνειρα πλάττων εύθυμα κοιμήσου,
ως αστραπή παρέρχετ'η ζωή σου΄
κ'η πένθιμος σκιά της κυπαρίσσου
τας δάφνας και τα ρόδ'αναπληροί.
Πηγή: Ανθολογία Περάνθη,1979