Σαν σήμερα, το 1991, μας χαιρετά ο μεγάλος μας ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος. Η ποίησή του, γεμάτη αγάπη για κάθε ύπαρξη, της χώρας του και της γης όλης. Θα δούμε ένα ποίημα που απευθύνει στον άνθρωπο της πατρίδας του. Με κρυφό πόνο,αλλά κι έκδηλη ελπίδα, πως παρά τα σκοτάδια της ζωής,ένα φως πάντα παραμονεύει!
Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου-ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
...Μην με μαρτυρήσεις!
και προπαντός να μην του πεις
πως μ’ εγκατέλειψεν η ελπίδα!
Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο,
σημείωσε τα φαράγγια που πέρασα
και τις κορφές που πάτησα.
και τα άστρα που είδα.
Πες τους από μένα,
πες τους από τα δάκρυά μου,
ότι επιμένω ακόμη
πως ο κόσμος είναι όμορφος!
Πηγές: Άπαντα Νικηφόρου Βρεττάκου
& https://el.wikipedia.org
