Το θέατρο αντιγράφει ή ξεπερνάει τη ζωή, γι'αυτό ταυτιζόμαστε με τους ήρωες, κλαίμε, γελάμε, φιλοσοφούμε. Τι απ' όλα κάνει η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας; Θα το δούμε στο μικροδιήγημα της Έφης Γεωργίου "Ρωμαίος και Ιουλιέτα"!
Ρωμαίος και Ιουλιέτα-ΕΦΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Μπήκαμε στο θέατρο. Για το χατίρι της ήρθα. Η μαμά έγινε θεατρόφιλη από τότε που πέθανε ο γάτος της ο Μπίλι. Τον περασμένο μήνα πήραμε το τρένο και ταξιδέψαμε ώρες μέχρι να φτάσουμε σε ένα θέατρο για να δούμε μια παράσταση που δεν τη θυμάμαι.
Εκείνη τη βραδιά θα βλέπαμε την τραγωδία "ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα" του Σαίξπηρ. Μπήκαμε βιαστικά στο θέατρο. Η μαμά με τραβούσε από τη φούστα. Είδε στο όνειρό της πριν μια βδομάδα ότι ήταν η πρωταγωνίστρια. Παρακολουθούσε την παράσταση με μεγάλη προσοχή, παραμιλούσε και έκλαιγε. Βλέποντας τον Ρωμαίο να ετοιμάζεται να πιει το δηλητήριο σηκώνεται από το κάθισμά της, σπρώχνει τη γριούλα που καθόταν δίπλα της να της κάνει χώρο να περάσει και τρέχοντας προς τη σκηνή φωνάζει:
-Ο Σαίξπηρ έκανε ένα μεγάλο λάθος γράφοντας το σενάριο. Οι ήρωες του έργου δε γίνεται να φαρμακώνονται. Ότι παντρεύονται και κάνουν τρία παιδιά και ζουν ευτυχισμένοι έπρεπε να γράψει, όπως έκανα εγώ με τον Χάρη μου.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Έφη Γεωργίου (Effie Georgiou) γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Σπούδασε γραφιστική και διακόσμηση στo Vakalo Art & Design College στην Αθήνα. Με τη λογοτεχνία ασχολείται τα τελευταία χρόνια. Έχουν δημοσιευθεί ποιήματά της σε Ανθολόγια. Έχει απαγγείλει ποιήματα και διαβάσει διηγήματά της σε σημαντικές εκδηλώσεις- αφιερώματα που γίνονται στο νησί. Παίζει ερασιτεχνικά θέατρο και ασχολείται με τη ζωγραφική, τα ψηφιδωτά και το βιτρώ. Ετοιμάζεται να εκδώσει την πρώτη της ποιητική συλλογή. Αγαπημένα χρώματα η ώχρα και το πράσινο.
