Θα υποδεχτούμε τον Ιούλιο με ένα υπέροχο πεζοποίημα του Χριστόφορου Τριάντη. "Περιπατητές του καλοκαιριού"!
Περιπατητές του καλοκαιριού- ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Πάνω στα λουλούδια κομμάτια του καλοκαιρινού φεγγαριού, φωτίζουν τον δρόμο. Και να η πορεία, μες στην δροσερή νύχτα, σκέπαστρο οι φωταψίες, οι αγράμπελες ευωδιάζουν, αγαλλιάζει η ψυχή.
Τα μονοπάτια οδηγούν στις φρυκτωρίες και εκεί ώρες εύθυμες, ώρες ανάπαυσης, λένε για τα καλοκαίρια. Η θέαση αθανατοποιεί το φως, φανερώνονται μικροί παράδεισοι, γίνεται η μοιρασιά στους οδοιπόρους. Μερίδιο ωραιότητας.
Tα βουνά υψώνονται σαν θυσιαστήρια του φωτός. Εμείς, οι περιπατητές, προχωρούμε για να χορτάσουμε τούτη την αίσθηση. Ούτε ένα κομμάτι του δρόμου δεν χάνεται μέσα στην θέρμη των ωρών, κάθε τι που φεύγει, έρχεται ξανά.
Δημιουργική αναπόληση. Επαναστατικές οι λέξεις για να περιγράψουν την εποχή: τα δώρα του φωτός, τα δώρα της γλυκύτητας. Πόσες μνήμες να χωρέσουν και τούτο το καλοκαίρι. Ο έρωτας εκεί –πάντα- στην φωτιά του μεσημεριού. Συνοδοιπορεί. Στάλες ιδρώτα αγιογραφούν τα μάτια, δίνουν υπόσχεση για συνέχεια, ενάντια στην φθορά. Η καρδιά εξουθενώνεται, συντρίβεται, θέλει καλοκαίρια για αγαπητική τροφή. Γέμει η τράπεζα χαράς, νικιέται η απελπισία, πέρα από τις εποχές, μέσα στο άπλετο φως.
