"Ο δάσκαλος με το βιολί και το αστέρι"- ΘΕΤΗ ΧΟΡΤΙΑΤΗ (Εκδόσεις Άγκυρα, 1986)- Α' Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
γράφει η Αγγελική Καραπάνου
2 Απριλίου . Μια ημερομηνία που καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου για να συνδεθεί με την επέτειο γέννησης του μεγάλου παραμυθά της Δανίας Χανς Κρίστιαν Άντερσεν .
4 Απριλίου. Ημέρα του παιδιού σε Χονγκ Κονγκ και Ταϊβάν.
Στον απόηχο σημαντικών επετείων που τιμούν την παιδική ύπαρξη, σήμερα θα σας μιλήσω για ένα παιδικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το 1986 και τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Πρόκειται για το βιβλίο «Ο δάσκαλος με το βιολί και το αστέρι" της Θέτης Χορτιάτη.
Η συγγραφέας με το έργο της αυτό αποτίνει φόρο τιμής σ’ έναν νεαρό δάσκαλο που γνώρισε η ίδια στην παιδική της ηλικία.
Βασική ηρωίδα του μυθιστορήματος, η Θαλίτσα, ένα κορίτσι δευτέρας δημοτικού. Σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση παρακολουθούμε τις περιπέτειες της ζωής τις δικές της και της οικογένειάς της.
Το βιβλίο ξεκινά με τη γνωστοποίηση ενός θλιβερού γεγονότος,
την απώλεια του πατέρα της Θαλίτσας και της αδερφής της, της Λιλής. Η μικρή σε ρόλο αφηγήτριας δίνει εύγλωττα το κλίμα πένθους που επικρατεί στο σπίτι της, με τα μαύρα τούλια και τις μαύρες κορδέλες να καλύπτουν τους καθρέφτες και τα πολύφωτα, αλλά και την πάντα μαυροφορεμένη μαμά. Αναφέρεται και στο αδέξιο ψέμα που είπαν οι μεγάλοι στα παιδιά, πως δήθεν ο μπαμπάς τους πήγε ταξίδι στην Αμερική.
Οι ψυχές των παιδιών όμως μαλακώνουν όταν πάνε να μείνουν στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού.
Κι έρχεται η ώρα που ξεκινά η νέα σχολική χρονιά. Η Θαλίτσα έχει δάσκαλο έναν μικροκαμωμένο νεαρό, που παίζει υπέροχα βιολί και οδηγεί τη φαντασία της μαθήτριας σε κόσμους μαγικούς. Το σχολείο γίνεται ο παράδεισός της, ο καινούργιος της δάσκαλος παίρνει τρόπον τινά τη θέση του χαμένου πατέρα.
Η μαθήτρια, νιώθει ανασφάλεια μη μοιραστεί την αγάπη της μητέρας της μ’ έναν ξένο κι ανεπιθύμητο νέο άντρα, σύζυγο-πατέρα. Βιώνει ακόμη τις αγωνίες του αδιαμόρφωτου κοριτσιού-μαθήτριας που κάνει λάθη, που δεν είναι σε όλα καλή. Αισθάνεται επίσης μειονεκτικά επειδή είναι από τα πιο κοντά παιδιά της τάξης της.
Ο δάσκαλός της, όμως, ο κύριος Χρίστος, που συμπτωματικά ή καρμικά έχει το ίδιο όνομα με τον μπαμπά της, συμπεριφέρεται με σεβασμό κι αγάπη σ’ όλα τα παιδιά. Έχει το μαγικό ραβδάκι ν’ αναδεικνύει τις κλίσεις τους και να τα κάνει να αισθάνονται σημαντικά και ξεχωριστά. Να φωτίζει το αστέρι της ψυχής τους…
Η Θαλίτσα κοντά του βρίσκει ασφάλεια, γαλήνη, ζεστασιά. Και το ταξίδι της γνώσης γίνεται μοναδικό.
Ο δάσκαλος με το «βιολί και το αστέρι» εξυψώνεται, γίνεται σύμβολο, αποτελεί τον εκπαιδευτικό που κάθε παιδί θα ήθελε να συναντήσει.
Ο λόγος της συγγραφέως Θέτης Χορτιάτη, γλαφυρός, γάργαρος, με πινελιές ευθυμίας και γερές δόσης συγκίνησης, οδηγεί τους μικρούς αναγνώστες- και όχι μόνο- σε ταύτιση.
Γι’ αυτό κι αυτό το παιδικό βιβλίο αξίζει να διαβαστεί και στην εποχή μας, τριάντα οχτώ χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, από παιδιά, γονείς κι εκπαιδευτικούς.
Ανήκει στα εξαντλημένα βιβλία , αλλά μπορείτε να το βρείτε σε παλαιοβιβλιοπωλεία και σε συλλέκτες!
