Θα συνομιλήσουμε με το ποίημα "Τα σκουριασμένα λόγια" του Μάνου Μαυρομουστακάκη από την ποιητική συλλογή "Ασύμμετρες αναπνοές" (Εκδόσεις: Γαβριηλίδης,2017).
Τα σκουριασμένα λόγια-ΜΑΝΟΣ ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΑΚΗΣ
Μεταλλική η γεύση τους.
Οξειδωμένα λόγια ανάμεσα στα δόντια.
Αποφάσισα να μην τα πω.
Μετά
η τραυματική τους κατάποση.
Έγδαραν τον ουρανίσκο
τον λάρυγγα, την τραχεία.
Κανένα υγρό να τα μερέψει
δε βρέθηκε στο στομάχι μου.
Χαρακτηρίστηκαν "φορτίο τοξικό".
Τα απέπεμψα μετά βδελυγμίας.
Συνωμοτικά, βιαστικά.
Δε μου έπρεπαν επιζήμια βάρη.
Δεν ήθελα τη σκουριά, τα λόγια που ασχήμαιναν.
Όχι,όχι,δεν ήταν δικά μου
τα σκουριασμένα λόγια.
Μπήκαν να ρωτήσουν κάτι.
Μα τώρα έφυγαν.
Πώς ήταν;
Δε θυμάμαι να σας πω.
Δε θέλω να θυμάμαι.
Πηγή:"Ασύμμετρες αναπνοές"
Ευχαριστούμε τον ποιητή Μάνο Μαυρομουστακάκη για την παραχώρηση του ποιήματός του για δημοσίευση.
