Νάνσυ Γιοβάνογλου: «έρωτας εκ παραδρομής» -γράφει η Αγγελική Καραπάνου

 Νάνσυ Γιοβάνογλου: «έρωτας εκ παραδρομής» -γράφει η Αγγελική Καραπάνου

 «έρωτας εκ παραδρομής»-ΝΑΝΣΥ ΓΙΟΒΑΝΟΓΛΟΥ

γράφει η Αγγελική Καραπάνου

    Σήμερα θα σας μιλήσω για τη δεύτερη ποιητική συλλογή της Νάνσυς Γιοβάνογλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πηγή τον Ιούλιο του 2019. Το βιβλίο που τιτλοφορείται «έρωτας εκ παραδρομής» απαρτίζουν σαράντα εφτά ποιήματα. Όπως μαρτυρά ο τίτλος πρόκειται για αμιγώς ερωτική ποίηση, ή αν θέλετε ποίηση σχέσεων. Η δημιουργός-αφηγήτρια κατά κανόνα χρησιμοποιεί το α΄ ενικό πρόσωπο, στέλνοντας τα μηνύματά της στο υποτιθέμενο αντικείμενο του πόθου της, σχεδόν σαν να του γράφει γράμμα. Είτε αυτό το πρόσωπο είναι υπαρκτό είτε αποτελεί ένα λογοτεχνικό εύρημα, τα ποιήματά της παίρνουν χαρακτήρα εξομολογητικό.
   Την παλέτα των συναισθημάτων της γράφουσας συνθέτουν πολλά χρώματα.

Πόθος

«Εγώ σε έκανα πόθο, μα δεν το μετανιώνω,

αφού μπορώ να σ’ ελέγχω
μέσα στα κιτρινιάρικα γραπτά μου». (Αναβλητικότητα)

Εξάρτηση…

«Αλήθεια, τι μένει απ’τον έρωτα;
Η εξάρτηση κι η προσκόλληση στο παρελθόν.» (Εξαρτήσεις)

Απόγνωση…

«Πάλι όμως,καταλήγω να γράφω
για τα συναισθήματά σου, την απόγνωση
και τις φυλακισμένες σου ανάσες στο κορμί μου,
που σαπίζει υποφέροντας.» (Επαφή)

Νοσταλγία…

« Το ένιωσα, όταν ακούμπησα το χέρι σου
Κι οι παλμοί μου πάσχιζαν να σκίσουν τις φλέβες.
Ήταν ό,τι πιο μαγικό έχω ζήσει ποτέ μου.» (Πηγαία)

Απώλεια…

«Ο χρόνος εξακολουθεί απροκάλυπτα να κυλάει,
ατάραχος,ψυχρός,
μα εγώ είμαι ακόμα βυθισμένη
στην απώλεια της παρουσίας σου. (Πληγές)

Σκοτάδι…

Εκείνη τη μέρα,
δεν πεθάναμε μαζί όπως μου ’χες υποσχεθεί.
Η ψυχή μου,μονάχη μετέβη στον Άδη,
ζητώντας συντροφιά κι απαντήσεις. (Έρεβος)

Αποχώρηση…

«Φεύγω κι εγώ λοιπόν,
αφού έχω μείνει μόνη να προσπαθώ.
Φεύγω, αλλά θα γυρνάω πού και πού,
Να ξεσκονίζω τα κομμάτια μου». ( Φεύγω κι εγώ)

Σε όλες τις σελίδες του βιβλίου απεικονίζεται ο τύπος του έρωτα που μπαίνει στη ζωή σου σαν αστραπή. Τον βιώνεις με όλο σου το είναι ,σβήνει άδοξα και τα σημάδια του παραμένουν ανεξίτηλα για να σε πονάνε. Ένα αεράκι μελαγχολίας και νόστου διαποτίζει το έργο. Η ρομαντική διάθεση είναι κυρίαρχη σε κάθε στίχο. Η ποίηση της Νάνσυς Γιοβάνογλου είναι εσωστρεφής,συνομιλεί με το ατομικό συναίσθημα. Επειδή όμως ο υιός της Αφροδίτης  έχει επισκεφτεί έστω και μια φορά κάθε καρδιά , η ταύτιση του αναγνώστη με τα ποιήματα της συλλογής «έρωτας εκ παραδρομής» έρχεται αβίαστα. Ο απεγνωσμένος έρωτας γίνεται υπόθεση όλων. Ο λόγος της δημιουργού είναι σμιλεμένος, ευθύβολος, ζωντανός,οικείος. Ο ρυθμός του είναι γρήγορος κι η καταγραφή των σκηνών ημερολογιακή. Διάβασα ένα βιβλίο με φρέσκια, νεωτεριστική γραφή, πλέρια συγκίνηση κι αισθήματα μιας άλλης εποχής, πιο ανθρώπινης. Αν και δεν είναι καινούργια δουλειά , είμαι σίγουρη πως έχει πολλά ταξίδια ακόμη μπροστά της. Το εύχομαι ολόψυχα στην ποιήτρια. Θα μοιραστώ μαζί σας ένα ποίημα από το πόνημα « έρωτας εκ παραδρομής».

Ιχνηλατώντας

Από ένα "αν" κρέμεται, εκείνο το ξεχασμένο όνειρο
και με αδύναμους παλμούς,βαριανασαίνει.
Σαν ενωθεί ο άνεμος με τη βροχή,
τρέχει ο άνθρωπος, κυνηγημένος να γλιτώσει,
τσαλαπατώντας στο σκοτάδι τις αλήθειες του μυαλού.
Κι όταν της σάρκας η μέθη, βουβά σκαλίσει το "σ'αγαπώ"
παλεύεις σα ζητιάνος, να κατακτήσεις μία θέση στο χάος .
έπρεπε προτού καρφώσεις στην καρδι΄σου τον έρωτα,
να λογαριάσεις τις καταστροφικές του συνέπειες.
Γιατί αν κλειστείς μέσα στον κύκλο της ελπίδας,
πώς θα μάθεις να βυθίζεσαι ξανά,στου Λαβύρινθου
τα σκοτάδια;
Ιχνηλατώντας.
περιστρέφομαι γύρω απ'τα βήματά σου
και πνίγω το θυμό στο χώμα.
Θα θάψω στις φλέβες της λάσπης,κάθε μακρινή ανάμνηση
και θ'αφήσω τα βιαστικά ποτάμια, να σε παρασύρουν.
Το τελευταίο σου ταξίδι στης γης τις στροφές
θα σημάνει και την απελευθέρωσή μου.
Αυτό θα'ναι το μυστικό και των δυο μας
κι ας μου λείπει ακόμη ο ήχος της σιωπής σου.
Καθώς απολαμβάνεις τη διαδρομή,
γεύομαι τον πνιγμό σου και σε χαιρετάω,
θρηνώντας,που δεν μπόρεσες να με συμπεριλάβεις
στη λευκή σου θάλασσα.
Κι αν όλος μας ο κόσμος,
μπορεί μέσα σ' ένα βράδυ να χαθεί,
με τι δύναμη να καρτερώ ξανά τις ηλιαχτίδες;
Χάνω τα ίχνη του φωτός
και λησμονώ το "σήμερα" με κάθε τρόπο,
αφού ξέρω,πως δε θα σε ξαναδώ....

Βιογραφικό σημείωμα ποιήτριας


Η Νάνσυ Γιοβάνογλου γεννήθηκε στα Χανιά.Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ρέθυμνο), ενώ στη συνέχεια εξειδικεύτηκε πάνω στην ειδική αγωγή και τις μαθησιακές δυσκολίες. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, έχει αρθρογραφήσει σ’ ορισμένα sites (όπως pancreta, pillowfights), ενώ έχει αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις και βραβεία σε διάφορους πανελλαδικούς ποιητικούς διαγωνισμούς. Η ενασχόλησή της με τη συγγραφή ποιημάτων ξεκίνησε σε ηλικία δεκαοχτώ χρονών κι η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Ατροφικές Συνειδήσεις” κυκλοφόρησε από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, τον Αύγουστο του 2017.



Βρείτε την ποιητική συλλογή "Έρωτας εκ παραδρομής" της Νάνσυς Γιοβάνογλου στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.pigi.gr

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr