Ελένη Α. Σακκά: "Άφθαρτη ετικέτα"-γράφει η Αγγελική Καραπάνου

Ελένη Α. Σακκά: "Άφθαρτη ετικέτα"-γράφει η Αγγελική Καραπάνου

Άφθαρτη ετικέτα" -ΕΛΕΝΗ Α.ΣΑΚΚΑ

γράφει η Αγγελική Καραπάνου

  Ποιος είναι άφθαρτος; Αυτός που δεν τον καταλύει ο χρόνος, που δεν τον σκοτώνει η λήθη. Τι μπορεί να συμβολίζει μια ετικέτα; Την προσωπική μας ταυτότητα ,όπως διαμορφώνεται με την πάροδο του χρόνου. Το παρελθόν μας, πασχίζουμε να κρατηθεί ζωντανό μέσα μας, γιατί είτε το αναπολούμε είτε μας πληγώνει, είμαστε εμείς. Το παρόν μας ,αγωνιζόμαστε να το κάνουμε ουσιαστικό. Το μέλλον μας, θέλουμε να το ατενίζουμε μ’ ελπίδα και να καθρεφτίζεται στο βλέμμα μας φωτεινό.
  «Άφθαρτη ετικέτα» ονομάζεται η νέα ποιητική συλλογή της Ελένης Α. Σακκά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Το σκαθάρι». Η ποιήτρια στο έργο της ανασύρει αναμνήσεις που άλλοτε τις κοιτά με νοσταλγία, άλλοτε με θλίψη. Αποκωδικοποιεί το σήμερα κι όσα της δίνει η καθημερινότητα. Οραματίζεται το αύριο. Μιλά με αγάπες, οικεία πρόσωπα, συνοδοιπόρους. Βυθομετρά την ψυχή και ζωγραφίζει πόθους, έγνοιες, κρυμμένα συναισθήματα.
  Οι μνήμες στέκουν ορθά φρούρια, δεν τις νίκησε η λησμονιά… «Μπλε ποδιά, άσπρος γιακάς, κορδέλα στα μαλλιά, δάσκαλοι άκαμπτοι». Ό,τι μας πληγώνει το κουβαλάμε και το αντιπαλεύουμε. «Τη ζωή μου σκεπάζει μια κρύα σκιά,~ με πληγώνει και με ξεγελά,~ κρυώνω και κλαίω~ μα συνεχίζει να με ακουμπά…»
   Στις τωρινές δύσκολες μέρες που βαδίζουμε ,αξιώνουμε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι ηθικά άνθρωποι. «Δεν δικαιούμαι να θεωρώ ότι μου στερούν την ελευθερία και χαρακτηρίζομαι αδύναμη, ανοήμων, ασεβής στον εαυτό μου, στον συνάνθρωπό μου, στον αδερφό μου». Μαχόμαστε να μη χάσουμε τον εαυτό μας και την επαφή με τους άλλους. «Πίσω από ένα τζάμι η ζωή όλων των συγκρατούμενών μου,~ πίσω από μια οθόνη από συναισθήματα~ ανίκανα να ταξιδέψουν χωρίς ανθρώπινη επαφή και μπροστά μου στολές…» 
   Η ζωή σημαδεύεται από απουσίες… «Πληγώνει πολύ ο ακούσιος αποχωρισμός ~εμάς τους εναπομείναντες συνταξιδιώτες». Η απογοήτευση ,ένα από τα χαρτιά του βίου… «Εξόριστοι οι θεολόγοι της γενιάς μου, αριθμοί οι ζωές σ’ έναν πίνακα ντροπής…».
 Η δημιουργός Ελένη Α. Σακκά στο νέο της πόνημα ,με έναν λόγο απελευθερωμένο, καίριο, γλαφυρό, καταγράφει ό,τι συνιστά την ουσία της ύπαρξής μας. Σε τόνο εξομολογητικό αποτυπώνει χθεσινά και σημερινά όνειρα, ανεξίτηλες εμπειρίες, άσβεστες επιθυμίες. Είναι μια πένα που θέλγει τον αναγνώστη κι εύκολα τον οδηγεί σε ταύτιση αφού ξεκινώντας από το εγώ το μετουσιώνει στο εμείς, φωτίζοντας συλλογικές αλήθειες. Θα ευχηθώ η «Άφθαρτη ετικέτα» να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!  Θα μοιραστώ μαζί σας ένα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ !

Η παλιά φυσαρμόνικα

Σ' εκείνη τη μικρή φτωχική γειτονιά της πόλης
με τα αδέσποτα σκυλιά
και τους περιθωριακούς μετανάστες
με παρασέρνει μια ανάγκη απόδρασης
στην άχρονη πραγματικότητα,
στο ταπεινό καφενεδάκι με το αμφιθέατρο για αυλή του.
Η ίδια πάντα ψιλόλιγνη ευγενέστατη κυρία
με το ατημέλητο ντύσιμο
και τη λάμψη της τέχνης στην έκφραση των ματιών της
σερβίρει ελαφρώς νωχελικά και βαριεστημένα.
Ύστερα χάνεται πάλι
μέσα στην ιστορία του θεάτρου,
μεταμορφωμένη σε παρακμιακή ηρωίδα
περασμένης εποχής.
Την ακολουθώ καθώς κινείται
ανάμεσα στα κουστούμια των παραστάσεων,
τεκμήρια του αέναου κύκλου της ζωής.
Πλησιάζω τα φαινομενικά άψυχα υφάσματα,
μοιάζουν περιβλήματα κούφια
που περιμένουν υπομονετικά
τον ήρωα που θα τα ζωντανέψει.
Τ' αγγίζω, ανασαίνουν και γοητεύουν
έχουν σάρκα,  οστά, κινούνται αθόρυβα, διακριτικά,
να μην ταράξουν το θόρυβο των ζωντανών.
Αναπνέει η άυλη μορφή της Αντιγόνης,
περιφέρεται ασυμβίβαστη μέσα στους αιώνες ,
ενώ το μυστήριο της γοητείας της λύνεται
με την κίνηση των πτυχών του χιτώνα της,
που εμπρός μου στέκει μεγαλοπρεπώς
μες τη λιτότητά του.
Η σύγκρουση γραπτού και άγραφου νόμου
καταλήγει σε τραγωδία.
Η ασημένια πόρπη στολισμένη με ρόδα και άνθη
απελευθερώνει το χιτώνα της
που γίνεται σύμβολο ελευθερίας και δημοκρατίας,
και πλανάται σαν αερικό στην ιστορία
η απάντηση του διλήμματος.
Η θλιμμένη ψυχή του Χάρολντ
φοράει το ανατρεπτικά αισιόδοξο κουστούμι της Μοντ,
ενώ εκείνη αυτοκτονεί.
Και εγώ παίρνω με ευλάβεια από τα νεκρά της χέρια
την παλιά φυσαρμόνικά τους
και συνεχίζω το τραγούδι τους...

Λίγα λόγια για την ποιήτρια:

Η Ελένη Σακκά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και εθελοντικά σε κοινωνικό φροντιστήριο διδάσκοντας Αρχαία. Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο.

 

 

Βρείτε την ποιητική συλλογή της Ελένης Α. Σακκά στον παρακάτω σύνδεσμο:
 https://www.dodonipublications.gr

 


.

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.politeianet.gr/

Τα Cookies βελτιώνουν την απόδοση της σελίδας μας. Δεν αποθηκεύουμε προσωπικές σας πληροφορίες. Μας επιτρέπετε να τα χρησιμοποιούμε;