"Κραυγές στην έρημο"-ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΑΚΑΛΗΣ
γράφει η Αγγελική Καραπάνου
Η έρημος είναι ένα άγονο αχανές τοπίο ,όπου τίποτα δεν ανθίζει, παρά μόνο στις οάσεις. Υπάρχουν όμως κι άλλοι έρημοι με τις οποίες κάθε άνθρωπος μπορεί να συναντηθεί. Η αδιάφορη κοσμική κοινωνία με τους άρχοντές της, που δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικά για κανέναν, είναι ένας τόπος που εξοντώνει τα μέλη της.
Η ανυπαρξία της ψυχής, που υποφέρει από μοναξιά ,θυμίζει εξορία.
Γι' αυτές τις δυστοπίες έρχεται να μιλήσει ο ποιητής Γρηγόρης Σακαλής στην τελευταία του ποιητική συλλογή "Κραυγές στην έρημο"!
Οι λίγοι ισχυροί ποδοπατούν τους πολλούς μικρούς και κατ' αυτούς ασήμαντους γήινους. "...το πράγμα έχει χαλάσει ~το ξέρουν οι μεγάλοι και τρανοί μα δεν τους νοιάζει...", "αφού η πατρίδα τους απαρνήθηκε ~ δεν είχαν πια ζωή σ' αυτήν ~προτεκτοράτο των ισχυρών ~ έγινε"," μεγαλύτερη μερίδα φαγητό ή αέρα~ μόνο οι εκλεκτοί του πλανήτη...".
Οι πολλοί πρέπει ν' αγωνιστούν για να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους, για ν' ακουστούν οι κραυγές τους στην έρημο. "όλοι εμείς οι μικροί κι ασήμαντοι~ πρέπει να κινητοποιηθούμε..."
Ο νόμος της ενότητας είναι ο δρόμος της ελπίδας! "το δίκιο θα κυβερνήσει ~την πλάση όλη ~όταν οι πολλοί διώξουν το φόβο ~και επιδιώξουν να κάνουν ~το ακατόρθωτο κατορθωτό.." "όμως σε κάποιες σπηλιές~ καίνε τις νύχτες κεριά~ από αυτούς που συναντιούνται κρυφά~ που ορκίστηκαν ~να φέρουν τα πάνω-κάτω".
Ο πραγματικός άνθρωπος τάσσεται υπέρ των αδυνάτων. "το διαφορετικό είναι ανθρώπινο επίσης~ γι' αυτό τώρα ~είμαι υπέρ των δικαιωμάτων ~των μειονοτήτων...","θέλω να γράψω για τους αμαρτωλούς~ όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα..."
Όμως ο καθένας μας ξεχωριστά αντιπαλεύει και την ερημιά της ψυχής του, το άσπρο κονταροχτυπιέται με το γκρίζο. "Το συναίσθημα των κολασμένων ~είναι η απελπισία ~κι αυτήν την πολεμάει ο καθένας~ όπως μπορεί...","...όαση δεν βρίσκεις ~να πιεις νερό ~να δροσιστείς ~τι κι αν περπατάς καθημερινά~ ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους...","αν θες να δεις το φως~ πρέπει να περπατήσεις~ το δρόμο της αλήθειας..."
Τα ποιήματα του Γρηγόρη Σακαλή και σ' αυτή του την εκδοτική προσπάθεια είναι ρεαλιστικά, πότε σκοτεινά, πότε υποφωτισμένα, όπως τείνει να είναι κι η πραγματικότητα. Η πένα του είναι μαχητική, ματώνει να ζωγραφίσει στο χαρτί τις πληγές κι ίσως να ψάξει διεξόδους επούλωσης των τραυμάτων. Είναι μια ποίηση με χαρακτήρα ενωτικό, με το βλέμμα στον διπλανό. Ο λόγος του είναι απέριττος, αφτιασίδωτος, στιβαρός. Εύχομαι οι "Κραυγές στην έρημο" ν' ακουστούν παντού, να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΕΣ! Θα πάρουμε μια γεύση από ένα υπέροχο ποίημα της συλλογής.
Όχι
Έγραψα ένα ποίημα
για έναν άγγελο
που φίλησε στο στόμα μια γυναίκα
μα τον πέταξαν
στον κάλαθο των αχρήστων
ώστε έτσι λοιπόν
πρέπει να γράψουμε
ποιήματα καθώς πρέπει
για σοβαρούς κυρίους και κυρίες
ε όχι
θέλω να γράψω για τους αμαρτωλούς
όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα
γι' αυτούς θέλω να γράψω
κι ας μη τα δημοσιεύουν
θα τα μοιράσω φέιγ βολάν
στο δρόμο, στα μαγαζιά
ίσως τα διαβάσουν μερικοί
ίσως τ' αγαπήσουν πέντε-δέκα
μήπως τ' άλλα έχουν καλύτερη τύχη
θα γράψω για την παρακμή
που τη γεννάει η καλή κοινωνία.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Γρηγόρης Σακαλής γεννήθηκε και ζει στο Στενήμαχο Νάουσας. Σπούδασε Νομικά στο ΑΠΘ. Έχει εκδώσει τις συλλογές «Κίβδηλος Καιρός» 2008 και «Θαμμένος στην Άμμο» 2010 από τις εκδόσεις Πλανόδιον, και τη συλλογή «Πορεία στη γύμνια», Bookstars 2013. Έχει συμμετάσχει σε ανθολογία των εκδόσεων Ενδυμίων το 2012. Επόμενή του δουλειά η συλλογή διηγημάτων «Ιστορίες ενός παραμυθά» σε μορφή e-book από την Easywriter.gr. Το Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «Κυτίο Κρυφών Ονείρων», από τις εκδόσεις Ενδυμίων. Ακολούθησε η ποιητική συλλογή «Άχρονη Μετάβαση» 2017 από τις εκδόσεις Ενδυμίων. Συμμετείχε στην ανθολογία διηγήματος «Ιστορίες της Θάλασσας» 2018 από τις Εκδόσεις Κύμα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η τελευταία του ποιητική συλλογή «Κραυγές στην έρημο» 2020 από τις εκδόσεις Ενδυμίων. Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά.
