Τον Σεπτέμβριο του 2019,κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική συλλογή του ποιητή Πάνου Νιαβή. Ξεφυλλίζοντας την "Τριγωνομετρία των παθών" θα συναντήσουμε ποιήματα ερωτικά, μνήμης,πάλης με τον χρόνο και τον θάνατο.Άλλοτε θα πορευτούμε μαζί στα θαλασσινά ταξίδια του κι άλλοτε θα συνομιλήσουμε με πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας. Λόγος ζωντανός , εύρωστος και κατανοητός από κάθε άνθρωπο. Ας δούμε για αρχή το ποίημα "Αφανίστηκα από τις διαιρέσεις μου" κι ας ευχηθούμε η "Τριγωνομετρία των παθών" να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!
Αφανίστηκα από τις διαιρέσεις μου-ΠΑΝΟΣ ΝΙΑΒΗΣ
Από παιδί φοβόμουν τις διαιρέσεις.
Άνοιξα την πόρτα και βγήκα στον κόσμο.
Μες στην περιπλάνηση φύτρωσε
η νοσταλγία πρώτος μου διαιρέτης.
Αντάμωσα τη θάλασσα και τις τρικυμίες της
απύθμενος ο φόβος και η γοητεία της.
Αφελής,δεν είχα ακόμη γνωρίσει καλά
το τελευταίο θαύμα του Θεού, τη γυναίκα
άνθησε εντός μου γι'αυτήν έρωτας
μέχρι που ανέτειλε η προδοσία
ο δεύτερος κοφτερός διαιρέτης.
Βυθίστηκα στη μαγεία των βιβλίων
κι άπλωνε ο γραφιάς το σύνορο του κόσμου
ένα βήμα πέρα από τους εφτά γαλαξίες.
Η γνώση διαιρέτης της άγνοιας.
Στο γάμο του διαβόλου γιόρτασα
καλεσμένος την αμφισβήτηση του Θεού.
Τριγύρω μου,απερίσκεπτα μαχόταν ο κόσμος
ο Κάιν μαχαίρωνε τον Άβελ για το ελάχιστο,
ανθίζοντας από το αίμα του μαύρος ανθός
ο εγωισμός,μα προπάντων η οργή.
Η υπεροψία κι ο φθόνος αδιάληπτοι διαιρέτες.
Με γυρεύω πια,ελάχιστο περίσσευμα
των διαρκών μου "νικηφόρων" διαιρέσεων.
Ήττα και πλάνη ο κόσμος μου,
αφανίστηκα από τις πολλαπλές μου Διαιρέσεις...
Από την ποιητική συλλογή Τριγωνομετρία των Παθών
