Μια υπέροχη ιστορία γραμμένη από την απρόβλεπτη καθημερινότητα, θα δούμε σήμερα. Τη συνάντηση μιας ποιήτριας μ'έναν άστεγο, με μια ιδιαίτερη "φιλοσοφία".Τη συνομιλία της Ζωής Γκαϊδατζή, μ'έναν άγνωστο ήρωα των δρόμων, που γέννησε το τραγούδι "Σ'έχω βρει από καιρό"!
Σ'έχω βρει από καιρό
Αν κάτι ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα αυτό είναι η συνεχής συνειδητή αναζήτηση. Αυτή η ιδιότητα αποτελεί ένα δίκοπο μαχαίρι μια και μας οδηγεί συχνά τόσο σε απίστευτες ανακαλύψεις όσο και σε τρομερά αδιέξοδα. Κάποτε συνάντησα έναν άστεγο που περπατούσε μονίμως με μια κουβέρτα στη μασχάλη που αποτελούσε και την μόνη του περιουσία. Τι ψάχνεις και βαδίζεις ασταμάτητα τον ρώτησα. Αυτόν τον μπαγάσα που όλο μου ξεφεύγει, τον εαυτό μου, μου απάντησε και συνέχισε αγέρωχος τον δρόμο του. Την άλλη ημέρα τον είδα να κάθεται κατάχαμα με την κουβέρτα ανοιγμένη και να κοιτάζει με έκσταση ένα τεράστιο μπάλωμά της .Με βρήκα, μου είπε και μου το έδειξε. Έτσι γεννήθηκε το τραγούδι " Σ΄έχω βρει από καιρό".
Ζωή Γκαϊδατζή
Σ'έχω βρει από καιρό
Στίχοι: ΖΩΗ ΓΚΑΪΔΑΤΖΗ
Μουσική-ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΪΤΑΝΗΣ
Ξεκινάω να σε βρω / και βαδίζω, προσπερνώ
εργοστάσια, τραγούδια, διαδηλώσεις , παγετό.
Ξεκινάω να σε βρω / παραπαίω, αναζητώ
ένα χάρτη, μία γέννα / μια ματιά σ' ένα μετρό.
Ξεκινάω να σε βρω / κουβαλάω πυρετό
στην καρδιά ένα αγκάθι / και ξωπίσω συρφετό.
Ξεκινάω να σε βρω / μ' ένα μαύρο ουρανό
και τα ψίχουλά σου βρίσκω / που τα τρων πουλιά σωρό.
Σ' έχω βρει από καιρό / σε μυρίζω, σ' ακουμπώ
σ 'ένα κρίνο, σε μια μάνα / στον καλό μου εαυτό.
Σ έχω βρει από καιρό / και σε ράβω φυλαχτό
θεραπεύω πλανεμένους / περπατώ στον ουρανό.
Ξεκινάω να σε βρω / δρόμο παίρνω, λαχταρώ,
πειρατές με κυνηγάνε / κι ένα μάτι βλοσυρό.
Ξεκινάω να σε βρω / με κοιτά παιδί μικρό
μ' άδεια χέρια, μ' άδειο στόμα δε γνωρίζει το θεό.
Ξεκινάω να σε βρω / κολυμπώ σ' ωκεανό
ένα θαύμα περιμένω / να με βγάλει στον αφρό.
Ξεκινάω να σε βρω / βρίσκω τραίνο σε γκρεμό
οι ανθρώποι του χαμένοι / κι ένα ράδιο μουγγό.
