Θα γνωρίσουμε ένα πολύ ωραίο ποίημα του Γιώργου Στόικου. "Χέρια γεμάτα"!
Χέρια γεμάτα-ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΟΪΚΟΣ
Όταν κυνηγούσα ανέμους
και τραβούσα την ζωή μου προς τα πάνω
φιλοτεχνούσα κόσμους από Οδύσσειες και πλάνα.
Ξύλινες καλλιτεχνίες για όπλα
και ήρωες βγαλμένοι απ’ τα βιβλία
ήταν τα εχέγγυα στον αιώνα της εφηβείας μου.
Στην πορεία έδεσα στους κάβους της ακτογραμμής
τις ένδοξες κατασκευές
να διακρίνονται από παντού
όσο κι' εάν απομακρύνεται ο χρόνος
απ' την απατηλή εφεύρεση της ευτυχίας.
Και πάντοτε στη μέση της διήγησης τα δυο βάζα με
βύσσινο και πορτοκάλι φυλαγμένα στο κρύο σαλόνι
με γλυκό του κουταλιού της μάνας
φάρμακο στα τραύματα μετά τις μάχες.
Μοχθηρός ο χρόνος χωρίς βοή
τσαλαπατάει τις στιγμές δίχως να επιστρέφει.
Εγώ περπατάω όμως ακόμη μες τα οπωροφόρα
αφού μόνο τα έκτακτα φαινόμενα κάνουν κουμάντο εδώ.
Αυτά αποφασίζουν.
