Θα έρθουμε σ'επαφή με τρία ξεχωριστά ποιήματα από την πένα του Γιώργου Δ.Μπίμη!
*Στον πατέρα μου,
ταπεινό, άξιο
και απροσκύνητο εργάτη,…
Ανάμνηση.
Όλα εκείνα τα πολύτιμα και τα ακριβοθώρητα ονειρέματα
που στοχαστήκαμε εκείνες τις ώρες της μεγάλης μας αγρύπνιας
ήταν τόσο συναρπαστικά και τόσο αξιοζήλευτα!
Σαν τους αρχαίους χειρώνακτες, πέτρα την πέτρα χτίσαμε
τη δική μας εκδοχή, το δικό μας αποκαλυπτικό όραμα.
Στην κοσμοχαλασιά των ιδεών, στο ξεθεμελίωμα
των εξιδανικευμένων στόχων
αψηφήσαμε το δριμύ πόνο και την άφατη οδύνη κι εκεί,
πίσω από τα κλειστά παράθυρα των ερειπωμένων
και των ετοιμόρροπων σπιτιών, σύντροφοι μιας ναυαγισμένης ελπίδας,
είπαμε μόνοι το τραγούδι μας.
Κι ύστερα ο διωγμός κι η σιωπή…
Κατάμαυρα μαντίλια της θλίψης, βασανιστικοί αποχαιρετισμοί,
δάκρυα καυτά εκτεθειμένα στην ψυχρή ριπή του ανέμου,
στην ασύμμετρη και στην απάνθρωπη βροχή.
Σε ποιον ουρανό να ακουμπήσουμε τα πληγιασμένα δάκτυλά μας
όταν συντρίβονται βάναυσα οι σταλακτίτες της αυγής;
Οι μυλόπετρες τούτης της αξημέρωτης νύχτας αλέθουν
μια παλιά ανάμνηση, το χέρι που μας πονά ρίχνει ξανά το δίχτυ
κι οι πόρτες της ακρωδυνίας μας ορθάνοιχτες!
Μια δυσδιάκριτη γραμμή θλίψης, αποκαρτέρησης και διάψευσης
μας κρατάει μακριά από του ήλιου το αναγεννητικό φως.
Σκοτεινή και υπεροπτική ειμαρμένη!
Ωστόσο, ήταν τόσο κορυφαία και τόσο ιδεώδη
όλα εκείνα τα αφανέρωτα και τα απραγματοποίητα όνειρα
που χτίσαμε στην άμμο εκείνο το δίκοπο καιρό!
Ταξίδι στο χρόνο.
Μ’ ένα κοχύλι κι αυτή τη νυχτιά
σεργιάνι θα βγω στο Αιγαίο,
σαν μνήμη που καίει, πικρή ξενιτιά,
να 'ρθω μ’ ένα κύμα μοιραίο…
Στον άνεμο τ’ άρμενα έχουν σκιστεί
κι ανάβει μακριά μια Σελήνη,
καράβια θαμπά και γερμένοι ιστοί,
ψυχές που διψούν για γαλήνη.
Στο βάθος της μέρας να βρω τη στεριά
εκεί που τα όνειρα κλαίνε,
να κόψω τον πόνο με μια μαχαιριά
γι’ αυτούς που ριγούν μα δε φταίνε.
Και σαν στολιστείς δειλινή ομορφιά
σε μια κουπαστή θ’ ακουμπήσω,
στ’ αμίλητο κύμα να βρω συντροφιά
το χτες σ’ ένα δάκρυ να σβήσω,…
Ο κόσμος μου.
Ό,τι για σένα στην καρδιά έχω φυλάξει
είναι πλασμένο από ήλιο κι ουρανό
κι όλη τη ζέση της αυγής έχω συνάξει
να λιμπιστείς για 'να φεγγάρι ορφανό.
Τούτος ο κόσμος που για σένα έχω φτιάξει
της Παναγιάς για το Χριστό μια προσευχή,
σ’ έναν κυκλώνα το σκοτάδι να βουλιάξει
για να μερώσει ο αγέρας κι η βροχή.
Στις νυκτωδίες το όνομά σου θ’ αναγγείλω
να σε υμνήσουν των αγγέλων τα βιολιά,
να θρυμματίσω του γαρίφαλου το φύλλο,
να σε μεθύσει μια γλυκιά μοσχοβολιά!
Σ’ αυτό τον κόσμος που για σένα έχω φτιάξει,
μια θλίψη καθρεφτίζεται στο βλέμμα του,
μ’ ασήμι είναι στρωμένος και μετάξι,
για να ξεχνά κι ο Έρωτας το ψέμα του…
Γιώργος Δ. Μπίμης, ποιητής, συγγραφέας,
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών,
Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών…
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας και ζει στη Λιβαδειά. Είναι Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός κι έχει φοιτήσει στην Παιδαγωγική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Διαβάζει, μελετάει και γράφει ποίηση από την εφηβική του ηλικία. Εκτός από την ποίηση ασχολείται με τη στιχουργική, με το θεατρικό λόγο, με το διήγημα, με το δοκίμιο και με το μυθιστόρημα… Δημοσιεύει ποίηση και στίχους στον τοπικό τύπο ‘’Διάβημα’’ και σε φιλολογικά περιοδικά όπως: ΄΄Βρυσούλες Γνώσης΄΄ στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας, ΄΄homo universalis΄΄, ΄΄αιολικά γράμματα΄΄, ΄΄ατέχνως,’’ ‘’βιβλιοnet,’’ ‘’fractal,’’ ‘’Αποστακτήριο,’’ ΄΄Κατιούσα,΄΄ Αlt.gr κ.α΄΄… Έχει διακριθεί σε πολλούς Πανελλαδικούς και σε Παγκόσμιους Ποιητικούς Διαγωνισμούς. Στίχους του έχουν μελοποιήσει: Ο συνθέτης και τραγουδιστής Παντελής Θαλασσινός, η σολίστ κλασσικής κιθάρας Εύα Φάμπα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης, ο συνθέτης Στέφανος Ψαραδάκος, ο συνθέτης Θοδωρής Καρέλλας, ο συνθέτης Τάσος Παπαθανασίου, ο συνθέτης Γιώργος Κοφινάς και ο συνθέτης και τραγουδιστής Ονούφριος Παντής… Ο Γιώργος Δ. Μπίμης έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές: 1. "Μνήμες της πέτρας και της Σιωπής’’, ΄΄Τα Λυρικά΄΄, ΄΄Ο Χρόνος κι οι Πληγές΄΄ και ‘’Το χώμα και το αίμα.’’ Το θεατρικό του έργο που έχει τίτλο: ΄΄Σωκράτης, η ιδέα που νικά το θάνατο’’ βραβεύτηκε σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό της ‘’Ασημένιας Σελίδας’’ και εκδόθηκε από τις Εκδόσεις ‘’Εντύποις’’. Από τις Εκδόσεις Εντύποις εκδόθηκε και το 6ο βιβλίο του, ένα μυθιστόρημα που έχει τίτλο ‘’Στα μονοπάτια της Μνήμης.’’ Επίσης έχουν εκδοθεί δύο ακόμα έργα του. Μια ποιητική συλλογή με τίτλο: ‘’Πρωινό άστρο και άλλα ποιήματα’’ κι ένα βιβλίο με έξι δοκίμια που έχει τίτλο: ‘’Έξι τύψεις της Γης.’’ Ο Σύλλογος των Συνταξιούχων του Δημοσίου Ν. Βοιωτίας έχει απονείμει τιμητική πλακέτα στον ποιητή για την προσφορά του στα Γράμματα και στην Τέχνη… Ο Γιώργος Δ. Μπίμης είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, αλλά και της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Είναι τακτικός συνεργάτης στις ιστοσελίδες: ‘’Κατιούσα’’ και ‘’Αλτ.γρ.’’ Περισσότερες πληροφορίες στο facebook (ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΜΗΣ) και στο Διαδίκτυο.…
