Θα γνωρίσουμε τρία αδημοσίευτα ποιήματα της Καλλιόπης Ι.Δημητροπούλου!
ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Δεν είμαι από αίμα και νερό.
Εμένα πατέρας μου ο ουρανός
και ακριβή μου μάνα η θάλασσα
παιδιά μου τ' αγριολούλουδα
στις ρεματιές οι ανέμοι
κι οι κατηφέδες οι οικόσιτοι.
Αφήνω πίσω τα οξείδια της βροχής
να αιμορραγούν στα γυναικεία πόδια
από σημάδι σε σημάδι
κηδεύω στοίβες τα προικιά μου:
Αστραπούλες, το τρύπιο φουστάνι της σκουριάς,
πριόνια των εμβίων,
των χοϊκών τους τρόμους.
Κάθε μέρα που γελάει ο πατέρας μου
χωρώ στη χούφτα του
γελώ σαν αλκυόνη σε Γενάρη
κάθε που θυμώνει κι ασπρίζει η μάνα μου
αγριεύομαι να ξεπαστρέψω
τους σκοτεινούς πολέμους.
Από πάππου προς πάπππον
το μαύρο τους κοστούμι.
Αχ τα παιδάκια μου
μ' αψηφισιά στη νιότη
τραβούν τον εργοδότη ήλιο τους
από τα γένια
κι όλο στη γύρα κι ανεβαίνουν.
Κρατούν στουπί βενζίνη και θρυμματίζονται
μ' αέρα στα πανιά τους
κι άλλοτε κάθονται στα αβγά τους
και κλωσσούν των φαραγγιών το θρήνο.
Είχα μια σχέση κάποτε
με ανυπόληπτους ανθρώπους.
Τώρα του ουρανού και της θάλασσας.
Η ΧΗΝΑ
Νομίζω με συμπάθησε μια χήνα
κι όλο μού φωνάζει
με τ' ανησύχαστο κορμί της:
χι και χι και να.
Το μεσημέρι τη βρήκα στο νεκροταφείο.
Σήκωσε το γιακαδάκι σου
-μου είπε-
να προφυλαχτείς
χί μαιρα
δεν είναι
ο θά να τος.
Ο ΘΕΙΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Ο θείος χειμώνας τελευταία
μας επισκέπτεται συχνά.
Μεριμνά τόσο
που φέρνει μαζί του
και τις θείες ερωμένες του.
Αυτές, κάτι πένθιμες άριες
ατάκτως ερριμμένες στο συμπόσιο
βάζουν μέλι στο ψωμί μας
και όλο γουργουρίζουν:
Τα σέβη μας, τα σέβη μας
κύριε χειμώνα.
Εκείνος με σοβαρό ύφος
καταπίνοντας τις μέρες μας
αρχίζει τις προσωπικές αφιερώσεις
υπογράφοντας στις σκούρες σελίδες:
Τιμητική προσφορά
μιας κατάμεστης απελπισίας.
Ο θείος σας χειμώνας.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Καλλιόπη I. Δημητροπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Γρύλλο Ηλείας. Έχει σπουδάσει Φιλοσοφία, Παιδαγωγική και Ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή και Θεολογία, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Γράφει κριτική ποίησης και λογοτεχνίας. Έχει προλογίσει και παρουσιάσει λογοτεχνικά βιβλία. Έχει διατελέσει ως μέλος σε κριτικές επιτροπές αξιολόγησης σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και ποιήματά της έχουν ανθολογηθεί σε Ανθολόγια. Ποιήματά της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε λογοτεχνικούς διαδικτυακούς ιστοτόπους. Αρθρογραφεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Εργογραφία: «Της Μούσας Επίκληση», εκδόσεις Βεργίνα, 2017, «HΛΕίασις», (των τριών), εκδόσεις Βεργίνα, 2018, «Της Ηλειόπετρας», εκδόσεις Δρόμων, 2020, «Δοκίμιο, Κριτική αποτίμηση για το λογοτεχνικό έργο της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη, εκδόσεις Βεργίνα, 2020,«τα παιδιά της σελάνας», εκδόσεις Δρόμων, 2021.
