Το παρακάτω τραγούδι το έγραψε ο φίλος μου ο Δημήτρης Παύλου. Όταν έφτιαχνα αυτή τη γωνιά των δημιουργών του λόγου, σκεφτόμουνα να του προτείνω να τον φιλοξενήσω. Η μοίρα τα έφερε έτσι που δεν είναι πια κοντά μας. Θα ήθελα όμως τα τραγούδια του φίλου μας που μας βλέπει από ψηλά να μην παραμείνουν «Διαμάντια στο συρτάρι». Όσο μπορώ θα βοηθήσω προς αυτή την κατεύθυνση!
Το σπιρτόκουτο
Στίχοι και Μουσική: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΥΛΟΥ
Ερμηνεία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΥΛΟΥ- ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΣΤΑ
Σ ’ένα σπιρτόκουτο δυο βέρες είχες κρύψει
Κι όταν το πήρα το τσιγάρο μου ν’ ανάψω
Τάχα να πιάσεις το πιρούνι είχες σκύψει
Κι είχα φωτιά όλον τον κόσμο για να κάψω
Σ ’ένα σπιρτόκουτο δυο βέρες είχες κρύψει
Κι είχα φωτιά όλον τον κόσμο για να κάψω
Να να να
Σ ’ένα δυάρι που ίσα ίσα μας χωρούσε
Δύο ανάσες όλο το νοικοκυριό μας
Η αγάπη πλήρωνε ο έρωτας κερνούσε
Μ’ ένα σπιρτόκουτο ταξίδι στ’ όνειρό μας
Η αγάπη πλήρωνε ο έρωτας κερνούσε
Μ’ ένα σπιρτόκουτο ταξίδι στ’ όνειρό μας
Να να να
ρεφρέν
Σπίρτο το σπίρτο ανάβαμε της νιότης μας την τρέλα
Οι αγκαλιές μας ζάχαρη στα χείλια μας φωτιά
Απ’ τη φωτιά η ζάχαρη γινόταν καραμέλα
Και γέμιζε μ’ αρώματα όλη τη γειτονιά
Απ’ τη φωτιά η ζάχαρη γινόταν καραμέλα
Και γέμιζε μ’ αρώματα όλη τη γειτονιά
Να να να
Κι αν τώρα πια το ’χουμε κόψει το τσιγάρο
Κι ούτε που ξέρω αν τις βέρες μας φοράμε
Θα ’θελα να ’ρθω ένα βράδυ να σε πάρω
Να δούμε ακόμα αν στο σπιρτόκουτο χωράμε
Θα ’θελα να ’ρθω ένα βράδυ να σε πάρω
Να δούμε ακόμα αν στο σπιρτόκουτο χωράμε
Να να να
ρεφρέν
Σπίρτο το σπίρτο ανάβαμε της νιότης μας την τρέλα
Οι αγκαλιές μας ζάχαρη στα χείλια μας φωτιά
Απ’ τη φωτιά η ζάχαρη γινόταν καραμέλα
Και γέμιζε μ’ αρώματα όλη τη γειτονιά
Απ’ τη φωτιά η ζάχαρη γινόταν καραμέλα
Και γέμιζε μ’ αρώματα όλη τη γειτονιά
Ευχαριστούμε την οικογένεια του Δημήτρη Παύλου για την άδεια να παρουσιάσουμε ακυκλοφόρητο τραγούδι του.
Πηγή: https://www.youtube.com/
