Θα δούμε ένα αδημοσίευτο ποίημα εμπνευσμένο από την αγάπη προς την εποχή του χειμώνα. Λέγεται "Του χειμώνα τα χρώματα" και δημιουργός του είναι η Λίλιαν Δασκάλου!
Του χειμώνα τα χρώματα- ΛΙΛΙΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΥ
Όλος ο κόσμος αυτός
Μία αρμύρα.
Της θάλασσας, του καλοκαιριού,
της επιτηδευμένης ανεμελιάς.
Του ακατάπαυστου γλεντιού,
του ασταμάτητου γέλιου που πονάει.
Μια καλοπέραση που έχει επιβληθεί,
τρέχουν οι άνθρωποι να τη φτάσουν,
παίρνουν άδειες να προλάβουν
όσα έχασαν από τον αμείλικτο χρόνο.
Δε μου αρέσει ετούτη η ξεγνοιασιά,
την αποκρούω με όλο μου το είναι.
Γιατί είναι κάλπικη, φτιαχτή,
Αέρας περαστικός.
Δεν αναπνέω μέσα στην τεχνητή ευτυχία
μιας ουτοπίας ταξικής.
Δεν αισθάνομαι της αληθινής υπαρξιακής αύρας
τ’αεράκι να γαργαλάει τη ραχοκοκκαλιά μου.
Δεν αδημονώ να σηκωθώ σ' έναν αβάσταχτο ήλιο
που λάμπει χωρίς φως.
Δε μετουσιώνεται το είναι μου σε χρόνο κενό,
που ελευθέρωσαν άλλοι για εμέ,
προύχοντες της άρχουσας τάξης.
Μόνο ο Χειμώνας με απαλύνει,
Μόνο εκείνος ξέρει τους θησαυρούς που κρύβει
η ψυχρή μας μοναξιά.
Οι απρόσμενες ημέρες που εισβάλλουν
στο δωμάτιο ισχνά,
σαν ηλιαχτίδα φωτός
που ξέχασε να λάμψει.
Σαν παγερό αεράκι
που ποτέ του δε βρήκε ένα φίλο
να μοιραστεί το πολύχρωμο ψύχος του.
Μονάχα ο Χειμώνας με λυτρώνει,
δεν περιμένει τίποτα από εμέ.
Στέκει στο φόντο της ζωής μου,
Κρύος, να μου ζεσταίνει την Αλήθεια.
