Καλό μήνα, φιλαράκια! Θα δούμε το ποίημα "Πρωτομαγιά" της Ζωής Χατζηγεωργίου!
Πρωτομαγιά-ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Δεν θα γυρίσει το νερό που χάθηκε από τα χέρια μας.
Άλλων νεότητα θα ραίνει στο εξής
μακριά από τους χέρσους τόπους μας.
Πάντοτε όλα γίνονται αλλιώς.
Από την αρχή το τέλος κουβαλάμε μέσα μας
μόνο που ακόμη δεν μιλάμε την γλώσσα του.
Χάνουμε χρόνο γιατί στερούμαστε την αίσθησή του.
Στις πρώτες πλημμύρες νομίζουμε πως ακόμη μπορεί
να σωθεί το τομάρι μας.
Ξυπνάμε ωστόσο ναυαγοί και προσποιούμαστε
ότι απλώς αλλάξαμε πατρίδα.
_ Η Ουτοπία άλλωστε ούτε που υπήρξε ποτέ.
Κάποιοι μαλαματένιους ρόδακες φορούν
κάποιοι γιρλάντες χάρτινες.
(αυτό είναι θέμα άλλου ποιήματος) .
Πάντως κανείς δεν θυμάται παπαρούνα .
Βραχύβιο το εύθραυστο και ίχνη δεν αφήνει.
Πάντα όλα θα γίνονται αλλιώς.
