Θα δούμε δυο ανέκδοτα ποιήματα της Ελένης Θ.Π.Λουκά! "Ήλιε στο μακρύ σου το ταξίδι" και "Δεν θέλω να λυπάσαι που γερνώ"!
Ήλιε στο μακρύ σου το ταξίδι
Ο ήλιος γέρνει στο βουνό
ρίχνει ένα βλέμμα του στερνό
παίρνει μαζί του ένα λυγμό
μιας απουσίας το κενό
Ήλιε στο μακρύ σου το ταξίδι
στης αγάπης τις γωνιές
κάποιων λείπουν κάθε δείλι
τα φιλιά κι αγκαλιές
Στων αχτίδων το σεργιάνι
στης ζωής τις γειτονιές
κάποιος έρωτας αλάνι
βασανίζει τις καρδιές
Ήλιε στον ατέλειωτο σου δρόμο
αντικρίζεις χίλια δυο
κάποιου στεναγμού τον πόνο
κάποιου γέλιου το χορό
~Δεν θέλω να λυπάσαι που γερνώ~
Δεν θέλω να λυπάσαι που γερνώ
κι αν τα λιβάδια της νιότης προσπερνώ
μες την ψυχή μου άσβεστη θα μένει
η δίψα της ζωής που επιμένει
Τι κι αν ρυτίδες ζαρώσανε το σώμα
τι κι αν οι αισθήσεις μειώθηκαν ακόμα
ένα συναίσθημα κυρίαρχο κρατάει
η αγάπη που ποτέ της δεν γερνάει
Κυλούν τα χρόνια σαν νερό σε ποταμό
όπως το ρεύμα δεν αφήνει γυρισμό
κανείς δεν μπόρεσε τον χρόνο να κρατήσει
τα νιάτα δυo φορές να ξαναζήσει
Του παρελθόντος περασμένες εμπειρίες
μνήμες και γνώσεις δακρυσμένες ιστορίες
μες το βιβλίο της ζωής εκεί θα κρύψω
δικό μου άρωμα ακριβό στης μοναξιάς τον γύψο
Έννεπε Μούσα,Ιστότοπος ποίησης και μουσικής
