Θα δούμε ένα υπέροχο ποίημα της Λίλιαν Δασκάλου. Για όλους αυτούς που τους πιέζουν να γίνουν κάτι που δεν είναι! "Γίνε"!
Γίνε-ΛΙΛΙΑΝ ΔΑΣΚΑΛΟΥ
Κάνε τούτο, κάνε εκείνο,
με τις οδηγίες συμβάδισε,
ακολούθα τα πρότυπα,
είν’ έτοιμα προτού γεννηθείς,
σε περιμένουν,
τον εαυτό σου ν' αυξομειώσεις,
ώστε εντός τους να χωρέσεις.
Κι εσένα σε προτρέπανε
να είσαι ροδάκινο,
ως ροδάκινο να φέρεσαι.
“ Φρόντισε να γίνεις πορτοκαλί,
αλλά να 'χεις και τα κοκκινάδια σου,
Ένδειξη ζουμερότητας.
Κοίτα να 'σαι νόστιμο, υγρό
και συνάμα ελαφρώς βελουτέ.
Αλλά μην είσαι πολύ βελουτέ,
μονάχα λίγο, ίσα ίσα για να 'σαι ροδάκινο,
χωρίς να τους ανατριχιάζεις.
Πρόσεχε,
Μην πράττεις, μην υπάρχεις
σαν να μην είσαι ροδάκινο,
αφού αυτό σου λεν να είσαι,
Μα, γιατί δυσανασχετείς;
Κι επειδή σε νοιαζόμαστε
Και σ αγαπούμε,
Να,
πάρε και μια εναλλακτική
Μπορείς αν θες,
να είσαι λουλούδι.
Διάλεξε ένα λουλούδι,
να γίνεις.
Αλλά να ‘ναι όμορφο
και, ει δυνατόν, αγνό.
Αλλά κυρίως όμορφο
και αισθητικά αρεστό.
Κρίνος να γίνεις, ω ναι!
Φρόντισε να είσαι λευκό, ολόλευκο,
Αγνότητος μέγας δείκτης.
Να είσαι ταπεινό,
μα και ταυτόχρονα φανταστικό,
όπως πρέπει να ναι ένας κρίνος.
Να θέλουν να σε προσφέρουν
ως δώρο αξιότιμο, ρομαντικό,
ιπποτικά και μελιστάλαχτα.
Και πάντοτε να συμβολίζεις
ένα θαύμα θεάρεστο.
Πρόσεχε,
Μην κινείσαι,
μην ελίσσεσαι
σαν να μην είσαι κρίνος,
αφού ροδάκινο δε θες να είσαι,
μόνο κρίνος σου απόμεινε να γίνεις. "
Ποτέ τους δεν τους πέρασε
απ’ το τυφλό τους το μυαλό
πως ροδάκινο δεν μπόρεγε
να γίνει.
Κρίνος δεν μπόρεγε
να γίνει.
Δεν μπόρεγε απλά να γίνει
κάτι που δεν ήταν.
Γιατί ήταν ένα Ροδάκρινο,
Μοναδικό
Μοναχικό
Που ποτέ του δεν κατάφερε
να χωρέσει στα καλούπια των.
