Χριστός Ανέστη! Υποδεχόμαστε το μήνυμα της Ανάστασης με ένα ποίημα της εκπαιδευτικού Άννας Πετρίδου!
Ανάσταση - ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ
Εκεί που ο πόνος ξαναγίνεται χαρά
και η θλίψη παύει από τη συνοδεία.
Μόνα βήματα ο χορός και η μελωδία.
Εκεί που ο γείτονας μετράει με το φως της αγάπης τα σύνορα
και το περίσσευμα γεμίζει ένα πιάτο λουλουδιστό
την ώρα που σημάνει δώδεκα.
Εκεί που ο αδελφός κρατάει μια θέση ανοιχτή για τους Ουρανούς
σαν έρχονται οι γονέικες ευχές από ψηλά
να γεμίσουν κάθε μπουκιά με φιλιά αγάπης.
Εκεί που μένει άσβεστο το φως από το «δεύτε λάβετε»
και τα δάκτυλα λαμπρύνουν με ακτίνες χρυσές
ώσπου να γεμίσει πάλι η σκιά την ύπαρξή της.
Εκεί που το τραπέζι αρχίζει με ιαχές από ειρηνικά ξεσπάσματα
και τελειώνει με τσουγκρίσματα πνευματικά·
νίκες του παρόντος χρόνου.
Εκεί στον τελευταίο ασπασμό που ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα
μα δεν μας ξεγελά, δεν μας ξεγελά, τα σημάδια μένουν
σε αυτόν.
