Θα γνωρίσουμε ένα ποίημα που γράφτηκε στη μνήμη των πεσόντων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Είναι ο "Αετός" του Κωνσταντίνου Μπασούρη!
Αετός-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΣΟΥΡΗΣ
Στους ανέμους τα χέρια μου ανοίγω
και τον ήλιο μπροστά μου θωρώ.
Θα πετώ, μα ποτέ δεν θα φύγω.
Αετός σ’ ουρανό γαλανό.
Κι όταν στρέφεις επάνω το βλέμμα,
με το βλέμμα τ’ αετού θα κοιτώ.
«Έλα πάλι», σαν πεις μ’ ένα γνέμα,
σαν αέρινο χάδι θα ’ρθω.
Κι αν η μέρα βαριά συννεφιάζει
κι απ’ τα μάτια σου μπόρα ξεσπά,
στη βροχή, στον αγέρα, στ’ αγιάζι
δυο φτερούγες σκεπή κι αγκαλιά.
Τις σιωπές όταν θέλεις ν’ αντέξεις,
μη φοβάσαι απ’ την μπόρα αν βραχείς.
Θα μου λες όσα θέλεις με λέξεις,
θα ’ν’ τα λόγια μου στάλες βροχής.
Στους ανέμους τα χέρια μου ανοίγω,
Με ευχές φτερουγίζω κρυφές.
Θα πετώ, μα ποτέ δεν θα φύγω.
Αετός στ’ ουρανού τις κορφές.
