Τα βέλη του τοξότη έρωτα ενίοτε ματώνουν! Μα ο πόνος είναι γλυκόπικρος, είναι η ίδια η ζωή! Ύμνος στον συνωμότη θεό, ο "Ματωμένος έρωτας" του Πάνου Παναγιωτούνη!
Ματωμένος έρωτας- ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥΝΗΣ
Έλα έρωτα εσύ που σημαδεύεις τις φλέβες των αγοριών
των κοριτσιών τις ρόγες. Ποτάμι το νερό και το δάκρυ
έρωτα κισσέ, έρωτα σιωπή, ψωμί της μοναξιάς, βαρύ πουλί
χαίτη του ωραίου κόνδορα. Οι καταιγίδες έρχονται
μένεις άνεμος και πέτρα, ακριβή μνήμη, αρωματισμένη πίπα
και παρέρχονται, εσύ κύπελλο, ρόδο πορφυρό
φίδι ανελέητο, λόγχη, λόχμη του χιονιού,
ίνα της πληγωμένης μουσικής, έρωτα ματωμένε.
Πηγή: Ανθολογία Περάνθη
