Έρωτας ή το τέλος της αξιοπρέπειας;
Η ευτυχία δεν έχει αξιοπρέπεια- ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΣ
Με μια αθωότητα αρχίζει το πράμα.
Ν’ αρέσουμε και να μας αγαπάνε.
Έτσι μπαίνουμε στο παιχνίδι.
Με κάλπικη αθωότητα αφηνόμαστε
στις θωπείες των λέξεων.
Και μετά η αθωότητα υποχωρεί.
Δεν είναι αθώος ο έρωτας, ποτέ δεν ήταν.
Μια βόλτα στα σκοτάδια σου είναι
και στα σκοτάδια του άλλου.
Θα δίνεις τα άγια τοις κυσί και
τα μαργαριτάρια στους χοίρους.
Μέχρι πότε, ρωτάει εκείνη.
Μέχρι να σεβαστείς τον εαυτό σου,
της απαντάει αυτός.
Και μέχρι να τον αγαπήσεις,
θα συμπλήρωνα εγώ.
Κι όλα αυτά ειπώθηκαν πραγματικά
σ’ έναν τόπο όπου αναμειγνύονται
τα ποιήματα και τα εγκλήματα.
Σε ίσες δόσεις.
Και ήμουν μπροστά,
με μια λάμπα θυέλλης.
Πηγή: https://cignialo.gr
