Σαν σήμερα, την πρώτη Φεβρουαρίου 1971,έφυγε στους ουρανούς ο Κωνσταντινουπολίτης ποιητής Όμηρος Μπεκές. Εργάστηκε ως καθηγητής Γαλλικής Φιλολογίας.Δημοσίευσε αρκετές ποιητικές συλλογές,ένα ταξιδιωτικό βιβλίο για το Ναύπλιο,μελέτες.Ασχολήθηκε με την αρθρογραφία και με τη μετάφραση.Ήταν λυρικός ποιητής.Ύμνησε την αγάπη,τον έρωτα,την ομορφιά της φύσης,την αρχαία Ελλάδα.Θα σας παρουσιάσω το ποίημά του "Έρως αθώος". Προσέξτε τις διαρκείς επαναλήψεις,τη συνωμοσία της φύσης στον πόνο του ερωτευμένου,τις ρητορικές ερωτήσεις,τον εσωτερικό μονόλογο!Καταφέρνει με αξιοζήλευτη μαεστρία να περιγράψει την αυξανόμενη εσωτερική ένταση στην ψυχή ενός άντρα κατά τη διάρκεια μιας βραδιάς!
Έρως αθώος-ΟΜΗΡΟΣ ΜΠΕΚΕΣ
Μ'αγάπησε όπως η σελήνη
τον καταξάστερο ουρανό.
Μέσα της έλαμπε η γαλήνη.
Μέσα της έλαμπε η γαλήνη,
μα την γαλήνη εγώ πονώ.
Με είδε στηλά,καθώς τα ζώα
μ'αξένιαστην απαντοχή.
Κι ήταν τα μάτια της αθώα.
Ήταν τα μάτια της αθώα
κι αυτό...κολάζει την ψυχή.
Με κοίταζε και τίποτ'άλλο.
Περίμενα να ιδεί,να πει
κάτι βαθύ,κάτι μεγάλο
Κάτι βαθύ,κάτι μεγάλο.
μου το'πε, ω φρίκη! η σιωπή.
Πόσος καιρός να'χε περάσει;
Θα' ταν βαθιά,μακριά,πλατειά
η νύχτα εκείνη. Είχα γεράσει.
Ήμουνα νιος κι είχα γεράσει
σε μια αξημέρωτη νυχτιά.
Τώρα είμαι ήσυχος. Χαράζει
κι η φυλακή μ'ούτε λαλεί.
Τι συντροφιά! Κάποιος μου μοιάζει
σαν αδερφός.Μα γιατί σφάζει
μ'ένα μαχαίρι ένα πουλί;
Συλλογή:Ο Δον Κιχώτης (1945)
Πηγή: Ανθολογία Περάνθη
Έρευνα-σκέψεις: Αγγελική Καραπάνου
